ترکهای سطوح بتنی

انواع تركهاي سطوح بتني:

بتن، مانند ديگر مصالح ساختماني با تغييرات موجود در مقدار رطوبت و درجه حرات، انقباض و انبساط مي يابد و با توجه به بار وارده و شرايط نگاهداري، تغيير شكل مي دهد. زماني كه تمهيداتي براي اين حركات در طراحي و اجرا فراهم نشود، آنگاه تركها ايجاد مي شود. برخي از انواع تركهاي معمولي عبارتند از :

شكل A- تركيدگي ناشي از جمع شدگي پلاستيك

شكل B- تركهاي ناشي از اتصال ناصحيح

شكل C- تركهاي ناشي از قيود خارجي پيوسته (مثلاً ديوار درجا ريخته شده مقيد در امتداد لبه تحتاني بر روي پي نواري).

شكل D- تركهاي كف زيرزمين

شكل E- تركهاي موازي لبه قطعات صفحه اي (D-Cracking) ناشي شده از انجماد و آب شدگي.

شكل F- تركهاي پوست ماري

شكل G- تركهاي ناشي از نشست

ترك ها به ندرت سلامت سازه اي را تحت تأثير قرار مي دهند. بيشتر تركهاي تصادفي انفرادي بدنما هستند و اگرچه آنها به آب اجازه ورود مي دهند ولي به خرابي پيشرونده منتهي نمي شوند و فقط آنها بدمنظره مي باشند.
تركهاي نقشه دار (پوست ماري) با فاصله نزديك، و يا تركهاي موازي لبه قطعات ناشي شده از انجماد و آب شدگي از اين قضيه مستثني هستند و ممكن است به خرابي نهايي منتهي شوند.


چرا سطوح بتني ترك برمي دارند؟
اكثـر تركهاي بتني معمولاً به علت طراحي نـادرست و روشهاي اجرائي نـامناسب ماننـد موارد زير حاصل مي شوند :

الف) حذف درزهاي جداساز كننده و كنترلي و روشهاي ناصحيح اجراي اتصالات و درزها.
ب) آماده سازي زيربنايي (بستر زيركار) به روش غلط.
ج) استفاده از بتن با اسلامپ بالا و افزودن آب اضافي در كارگاه به آن.
د) پرداخت كاري ناصحيح.
هـ) عدم عمل آوري و يا عمل آوري ناكافي و نامناسب.

چگونگي جلوگيري و يا كاهش ترك خوردگي
تمام بتن ها براي ترك خوردگي تمايل نشان مي دهند و توليد مداوم بتن كاملاً عاري از ترك خوردگي امكان پذير نيست.

بهرحال، ترك خوردگي مي تواند در صورتي كاهش يافته و كنترل شود كه محافظت هاي اساسي زيرين رعايت شوند :
الف) بستر زيركار و قالب بندي : تمام خاك روئي (خاك دستي) و نقاط نرم بايد برداشته شوند. صرفنظر از نوع خاك، زير قطعه بتني بايد فشرده شده و يا كرسي چيني شده و يا بوسيله غلتك كاري، ويبره كاري و يا كوبيدن كاملاً فشرده شده باشد. دال بتني و بستر زيركار بايد جهت زهكشي شيب مناسبي داشته باشد. بستر زيركار صاف، هموار و ترازبندي شده بـه جلوگيري از ترك خوردگي كمك مي كنند. قالب ها بايد بطوري ساخته و مهار شده باشند كه بتواند در مقابل فشار بتن، بدون حركت و جابجائي مقاوم و استوار باشد.
ورق هاي پلي اتيلني (Poly Ethylen) مانع تبخير آب شده، آب آوري تراوش (Bleeding) را افزايش مي دهد و بطور فوق العاده ترك خوردگي بتن با اسلامپ بالا را افزايش مي دهند.
براي كاهش ترواش و آب آوري روي ورق هاي پلي اتيلن را با 1 تا 2 اينچ (5/2 تا 5 سانتيمتر) از ماسه مرطوب بپوشانيد. بلافاصله قبل از استقرار بتن، بستر زيركار، قالب ها و آرماتور را مرطوب سازيد.

ب) بتن : بطور كلي از بتن با اسلامپ متوسط كه مقدار آن بيشتر از 5 اينچ (5/12 سانتيمتر) نباشد استفاده نمائيد. از آب زدن مجدد به مخلوط بتن خودداري نمائيد. اگر بتني با اسلامپ بالاتر يعني تا حدود 7 اينچ (5/12 سانتيمتر) الزاماً بكار برده شود، نسبت ها ناچاراً تغيير خواهند يافت و براي جلوگيري از آب آوري زياد، جداشدگي و كاهش مقاومت مخلوط هاي خاصي طراحي خواهد شد. براي دال هاي رو باز و براي مكانهائي كه در معرض هواي منجمد كننده قرار دارند بتن حباب هوادهي شده اختصاص دهيد.

ج) پراخت كاري : كارهاي پرداختي را با آب موجود روي سطح انجام ندهيد. شمشه كشي اوليه بايد بلافاصله بوسيله تخته ماله كشي (Bull Floating) انجام گيرد. براي ايجاد اصطكاك بهتر در روي سطوح خارجي از پرداخت جاروئي استفاده نمائيد. اگر تبخير آب بيش از حد باشد، آنرا بوسيله وسائلي براي جلوگيري از تركيدگي ناشي از جمع شدگي پلاستيك كاهش دهيد. در صورتي كه شرايط جوي شديد باشد، بتن را با گوني خيس و با ورقه هاي پلي اتيلن در بين عمليات پرداخت بپوشانيد.

د) عمل آوردن : حتي المقدور هرچه زودتر عمل آوري را شروع نمائيد. سطح را با تركيب عمل آورنده غشاء مايعي (مايع كيورينگ) اسپري نمائيد و يا آن را با گوني خيس پوشانيده و حداقل آن را به مدت 3 روز مرطوب نگاهداريد. يك كاربرد ثانوي از مواد عمل آورنده در روز بعد، باعث افزايش يك مرحله تضمين كيفيت خوب مي باشد.

هـ) اتصالات (درزها و ژوئن ها) : بايد با درزهاي كنترلي به عمق يك چهارم ضخامت دال كه بوسيله اره كردن و يا فشار دادن در فواصلي كمتر از 30 برابر ضخامت دال ايجاد مي شود، تمهيداتي جهت حركات انقباضي يا انبساطي ناشي شده از تغييرات دما و رطوبت اتخاذ نمود.
اغلب جهت سطوح وسيع با ضخامت كم، كمتر كردن فواصل درزهاي كنترلي لازم به نظر مي رسد.
سطح موردنظر نبايد حدوداً متجاوز از 5/1 برابر پهناي آن باشد. درزهاي جداكننده بايد هر موقع كه محدودسازي آزادي در حركت عمودي يا افقي پيش بيني شده باشد، فراهم شود، مانند جائي كه كف ها با ديواره ها، ستونها و يا پي هاي سطحي بهم مي رسند. اين درزها كاملاً عميق بوده و با قراردادن برخي از انواع مواد مانند استايروفوم براي جلوگيري از اتصال بين دال و ديگر اجزاء ساختماني ساخته مي شوند.

و) پوشش روي آرماتورها : تركهاي موجود در بتن حاصل از انبساط، زنگ زدگي روي آرماتورهاي فولادي، بايد بوسيله ايجاد پوشش بتني كافي به ميزان حداقل 2 اينچ (5 سانتيمتر) براي جلوگيري از تماس نمك و رطوبت با فولاد ممانعت شود.

براي كاهش ترك خوردگي از اين دستورات پيروي نمائيد.
1) اعضاء را براي تحمل تمام بارهاي پيش بيني شده طراحي كنيد.
2) درزهاي كنترلي و جداكننده مناسب تهيه نمائيد.
3) در عمليات دالهاي روي زمين، بستر زيركار پايدار و استوار تدارك ببينيد.
4) بر طبق دستورهاي وضع شده بتن را مستقر ساخته و پرداخت نمائيد.
5) بتن را به روش صحيح و مناسب، حفاظت و عمل آوري نمائيد.


Reference
1- ACI 302

منبع civilz

تشریح کامل مراحل پی سازی

تشریح کامل مراحل پي سازي

پي سازي چند مرحله دارد :

1. آزمايش زمين از لحاظ مقاومت

2. پي كني

3. پي سازي

پي وسيله اي است كه بار و فشار وارد از نقاط مختلف ساختمان و همچنين بارهاي اضافي را به زمين منتقل مي كند .

آزمايش زمين :

طبقه بندي زمين چند نوع است :

زمين هايي كه با خاك ريزي دستي پر شده است :

اين نوع زمين ها كه عمق بيشتري دارند و با خاكهاي دستي محل گودال ها را پر كرده اند اگر سالهاي متمادي هم بگذرد باز نمي توان جاي زمين طبيعي را بگيرد و اين نوع زمين براي ساختمان مناسب نيست و بايد پي كني در آنها به طريقي انجام گيرد كه پي ها به زمين طبيعي يا زمين سفت برسد .

زمينهاي ماسه اي :

زمينهاي ماسه اي بيشتر در كنار دريا وجود دارد . اگر زمين از ماسه خشك تشكيل شده باشد ، تا يك طبقه ساختمان را تحمل مي كند و 1.5 كيلوگرم بر سانتيمتر مربع مي توان فشار وارد آورد . ولي در صورتي كه ماسه آبدار باشد قابل ساختمان نيست ، چون ماسه آبدار حالت لغزندگي دارد و قادر نيست كه بار وارد را تحمل كند بنابراين ماسه از زير پي مي لغزد و جاي خالي خود را به پي مي دهد و پايه را خراب مي كند .

زمينهاي دجي :

زمين دجي زميني است كه از شنهاي درشت و ريز و خاك به هم فشرده تشكيل شده است و به رنگهاي مختلف ديده مي شود :دج زرد ، دج سياه ، دج سرخ ، اين نوع زمين ها براي ساختمان مرغوب و مناسب است .

زمينهاي رسي :

اگر رس خشك و بي آب و فشرده باشد ، براي ساختمان زمين خوبي محسوب مي شود ، و تحمل فشار لازم را دارد . ولي اگر رس آبدار و مرطوب باشد قابل استفاده نيست و تحمل فشار ندارد ، خصوصاً اگر ساختمان در زمين شيب دار روي رس آبدار ساخته شود فوري نشست مي كند و جاهاي مختلف آن ترك بر مي دارد و خراب مي شود . و اگر ساختمان در زمين آبدار با سطح افقي ساخته شود به علت وجود آب فشار را به همه نقاط اطراف خود منتقل مي كند و ديوارهاي كم ضخامت آن ترك بر مي دارد .

زمينهاي سنگي :

زمينهاي سنگي بيشتر در دامنه كوهها وجود دارد و از تخته سنگها ي بزرگ تشكيل شده و براي ساختمان بسيار مناسب است .

زمينهاي مخلوط :

اين نوع زمينها از سنگ درشت و شن و خاك رس تشكيل شده اگر اين مواد كاملا به هم فشرده باشند براي ساختمان بسيار مناسب است و اگر به هم فشرده نباشد و بايد از ايجاد ساختمان به روي اين نوع زمينها احتراز كرد .

زمينهاي بي فايده :

زمينهاي بي فايده مانند باتلاق ها و زمينهاي جنگل كه از خاك و برگ درختان تشكيل شده است . در اين نوع زمين ها بايد زمين آنقدر كنده شود تا به زمين سفت و طبيعي برسد .

آزمايش زمين :

گاهي پس از پي كني به طبقه اي از زمين محكم و سفت مي رسند و پي سازي را شروع مي كنند ولي پس از چندي ساختمان ترك بر مي دارد . علت آن اين است كه زمين سفتي كه به آن رسيده اند از طبقهُ نازكي بوده است و متوجه آن نشده اند ولي براي اطمينان در جاهاي مختلف زمين مي زنند تا از طبقات مختلف زمين آگاهي پيدا كنند و بعد شفته ريزي را شروع مي كنند اين عمل را در ساختمان گمانه زني (سنداژ) مي گويند .

امتحان مقاومت زمين :

يك صفحه بتني 20*20*20 یا 20*50*50 از بتن آرمه گرفته و روي آن به وسيلهُ گذاشتن تيرآهنها فشار وارد مي آورند . وزن آهنها مشخص و سطح صفحه بتن هم مشخص است فقط يك خط كش به صفحه بتني وصل مي كنند و به وسيله ميليمترهاي روي آن ميزان فرورفتگي زمين را از سطح آزاد مشخص و اندازه گيري مي كنند ولي اگر بخواهند ساختمانهاي بسيار بزرگ بسازند بايد زمين را بهتر آزمايش كنند . براي اي منظور با دستگاه فشار سنج زمين را اندازه گيري مي كنند و آزمايش فوق براي ساختمانهاي معمولي در كارگاه است .

پس از عمليات فوق پي كني را آغاز ميكنند و پس از پي كني شفته ريزي شروع مي شود .

توجه شود اين عمل همان آزمايش بارگذاري صفحه است كه در درس مهندسي پي جزء آزمايش هاي محلي و مهم محسوب ميشود البته از آنجا كه انجام عمليات مكانيك خاك براي ساختمانهاي معمولي صرفه اقتصادي ندارد ، انجام اين آزمايش در سازمانهاي و اداره هاي دولتي و يا ساختمانهاي بلند انجام مي شود .

افقي كردن پي ها (تراز كردن) :

براي تراز كردن كف پي ساختمانها از تراز هاي آبي استفاده مي كنند در ديوارهاي طويل چون كار شمشه و تراز كردن وقت بيشتري لازم دارد ، براي صرفه جويي در وقت از سه T مي توان استفاده كرد بدين معني كه T اول را با T دوم تراز مي كنند و T سوم را در مسافت مسير به طوري كه سه T در يك رديف قرار بگيرد قرار مي دهند از روي T اول و دوم كه با هم برابر هستند T سوم را ميزان و برابر مي كنند و پس از آنكه T سوم برابر شد T اول را بر مي دارند و به فاصله بيشتري بعد از T سوم قرار مي دهند ، دوباره T دوم و سوم را با T چهارم كه همان T اول مي باشد برابر مي كنند و دنباله اين ترازها را تا خاتمه محل كار ادامه مي دهند .

البته اين طريق تراز كردن بيشتر در جاده سازي و زمين هاي پهناور به كار مي رود .

شفته ريزي :

كف پي ها بايد كاملا افقي و زاويهُ كف پي نسبت به ديوار پي بايد 90 درجه باشد . اول كف پي را بايد آب پاشيد ، تا مرطوب شود و واسطهاي بين زمين و شفته وجود نداشته باشد ، و سپس شفته را داخل آن ريخت .

شفته عبارت است از خاك و شن و آهك كه به نسبت 200 تا 250 كيلوگرم گرد آهك را در متر مكعب خاك مخلوط مي كنند و گاهي هم در محلهايي كه احتياج باشد پاره سنگ به آن مي افزايند . شفته را در پي مي ريزند و پس از اينكه ارتفاع شفته به 30 سانتيمتر رسيد آن را در يك سطح افقي هموار مي كنند و يك روز آن را به حالت خود مي گذارند تا دو شود يعني آب آن يا در زمين فرو رود و يا تبخير گردد .

پس از اينكه شفته دو نم شد آن را با وزنهُ سنگيني مي كوبند كه به آن تخماق ميگويند و پس از اينكه خوب كوبيده شد دوباره شفته را به ارتفاع 30 سانتيمتر شروع مي كنند و عمل اول را انجام مي دهند . تكرار اين عمل تا پر شدن پي ادامه دارد .

در ساختمان ها كه معمولاً در گود يا پي كني عمل تراز كردن انجام ميگيرد محل كار در پي كه پيچ و خم زيادي دارد و تراز كردن با شمشه و تراز مشكل مي باشد از تراز شلنگي استفاده مي كنند . بدين ترتيب يك شلنگ چندين متري را پر از آب مي كنند به طوري كه هيچ گونه حباب هوايي در آن نباشد و آن را در پي محل هايي كه بايد تراز گردد به گردش در مي آورند و نقاط معين شده را با هم تراز مي كنند . آب چون در لوله هايي كه به هم ارتباط دارند در يك سطح مي ماند بنابراين چون شلنگ پر از آب مي باشد در هر كجا كه شلنگ را به حركت در آورند آب دو لوله استوانه اي در يك سطح مي باشد بنابراين دو نقطه مزبور با هم تراز مي باشند بشرط آنكه مواظبت كنيم كه شلنگ در وسط بهم گره خوردگي يا پيچش پيدا نكرده باشد تا باعث قطع ارتباط سيال شود كه ديگر نمي توان در تراز بودن آنها مطمئن بود .

تراز كردن گاهي بوسيله دوربين نقشه بر داري (نيو) انجام مي گيرد يعني محلي را در ساختمان تعيين نموده دوربين را در محل تعيين شده نصب مي كنند و با مير ( تخته هاي اندازه گيري ارتفاع در نقشه برداري ) يا ژالون ( چوب هاي نيزه اي يا آهني كه هر 50 سانتيمتر آنرا به رنگهاي سفيد و قرمز رنگ كرده اند كه از پشت دوربين بخوبي ديده بشود ) اندازه گرفته و تراز يابي مي كنند . تراز كردن با دوربين بهترين نوع تراز يابي مي باشد .

در زمين هايي مانند زمين هاي شهر كرمان از آنجايي كه از زمانهاي قبل قنواتي وجود داشته و بتدريج آب آنها خشك شده در زير زمين وجود داشته و بعد از مدتي بدون رعايت مسائل زير سازي درون آنها خاك ريخته اند و براي شهر سازي و خيابان كشي كه سطح خيابان ها را بالا مي آورده اند و به ظاهر در سطح زمين و حتي در عمق هاي 3 تا 4 متري اثري از آنها نيست اگر سازه اي روي اين زمين بنا شود پس از مدتي و بسته به عمق قنات و شرايط جوي مثلاً بعد از آمدن يك باران سازه نشست مي كند و در بسياري از مواقع حتي تا 100 درصد خسارت مي بيند و ديگر قابل استفاده نيست اگر در چنين ساختمان هايي از شفته آهك استفاده شود باعث تثبيت خاك مي شود و بروز نشست در ساختمان جلوگيري مي كند .

پي سازي :

بعد از اينكه عمل پي کني به پايان رسيد را بايد با مصالح مناسب بسازند تا به سطح زمين رسيده و قابل قبول براي هر گونه بنا باشد مصالحي كه در پي بكار ميرود بايد قابليت تحمل فشار مصالح بعدي را داشته باشد و ضمناً چسبندگي مصالح نسبت به يكديگر به اندازه اي باشد كه بتوانند در مقابل بارهاي بعدي تحمل كند و فشار را يكنواخت به تمام پي ها انتقال دهد چون هرچه ساختمان بزرگتر باشد فشارهاي وارده زيادتر بوده و مصالحي كه در پي بكار مي رود بايد متناسب با مصالح بعدي باشد .

پي سازي را با چند نوع مصالح انجام مي دهند مصالحي كه در پي بكار مي رود عبارتند از شفته آهكي ، پي سازي با سنگ ، پي سازي با بتن ، پي سازي با بتن مسلح .

پي سازي با سنگ :

پس از اينكه عمل پي كني به پايان رسيد پي سازي با سنگ بايد از ديوارهايي كه روي آن بنا ميگردد وسيع تر بوده و از هر طرف ديوار حداقل 15 سانتيمتر گسترش داشته باشد يعني از دو طرف ديوار 30 سانتيمتر پهن تر مي باشد كه ديواري را رد وسط آن بنا مي كنند ، پي سازي با سنگ با دو نوع ملات انجام مي شود چنانچه بار و فشار بعدي زياد نباشد ملات سنگها را از ملات گل و آهك چنانچه فشار و بار زياد باشد ملات سنگ را از ملات ماسه و سيمان استفاده مي كنند اول كف پي را ملات ريزي نموده و سنگها را پهلوي يكديگر قرار ميدهند و لابِلاي سنگ را با ملات ماسه و سيمان پر ميكنند (غوطه اي) به طوري كه هيچ منفذ و سوراخي در داخل پي وجود نداشته باشد و عمل پهن كردن ملات و سنگ چيني تا خاتمه ديوار سازي ادامه پيدا مي كند .

پي سازي با بتن :

پس از اينكه كار پي كني به پايان رسيد كف پي را به اندازه تقريبي 10 سانتيمتر بتن كم سيمان بنام بتن مِگر مي ريزند كه سطح خاك و بتن اصلي را از هم جدا كند روي بتن مگر قالب بندي داخل پي را با تخته انجام ميدهند همانطور كه در بالا گفته شد عمل قالب بندي وسيع تر از سطح زير ديوار نقشه انجام ميگيرد تمام قالب ها كه آماده شد بتن ساخته شده را داخل قالب نموده و خوب مي كوبند و يا با ويبراتور به آن لرزش وارد آورده تا خلل و فرج آن پر شود و چنانچه بتن مسلح باشد ، داخل قالب را با ميله هاي گرد آرماتور بندي و بعد از آهن بندي داخل قالب را با بتن پر ميكنند .

بتن ريزي در پي و آرماتور داخل آن به نسبت وسعت پي براي ساختمان هاي بزرگ قابليت تحمل فشار هر گونه را ميتواند داشته باشد و بصورت كلافي بهم پيوسته فشار ساختمان را به تمام نقاط زمين منتقل مي كند و از شكست و ترك هاي احتمالي جلو گيري بعمل مي آورد .

پي سازي و پي كني با هم :

در بعضي مواقع ممكن است زمين سست بوده و پي كني بطور يكدفعه نتواند انجام پذيرد و اگر بخواهيم داخل تمام پي ها را قالب بندي كنيم مقرون به صرفه نباشد در اين موقع قسمتي از پي را كنده و با تخته و چوب قالب بندي نموده شفته ريزي مي كنيم پس از اينكه شفته كمي خود را گرفت يعني آب آن تبخير و يا در زمين فرو رفت و دونم شد پي كني قسمت بعدي را شروع نموده و با همان تخته ها ، قالب بندي مي كنيم بطوريكه شفته اول خشك نشده باشد و بتواند با شفته اول خشك نشده باشد و بتواند با شفته بعد خودگيري خود را انجام داده و بچسبد اين نوع پي سازي معمولاً در زمين هاي نرم و باتلاقي ، خاك دستي و ماسه آبدار عمل ميگردد .

پي كني در زمين هاي سست :

در زمين هاي سست و خاك دستي اگر بخواهيم ساختماني بنا كنيم بايد اول محل پي ها را به زمين سفت رسانيده و پس از اطمينان كامل ساختمان را بنا نماييم زيرا ساختمان كه روي اين زمين ها مطابق معمول و يا در زمين سست بنا گردد . پس از چندي يا در همان موقع ساخته شدن باعث ترك ها و خرابي ساختمان ميگردد . بنابراين شفته ريزي از روي زمين سفت بايد انجام گيرد و براي اينكار بشرح زير عمل مي نمائيم :

پي كني در زمين هاي خاك دستي و سست :

پس از پياده كردن اصل نقشه روي زمين محل پي هاي اصلي و يا در تقاطع پي ها كه فشار پايه ها روي آن مي باشد چاه هائي حفر ميشود ، عمق اين چاهها به قدري مي باشد تا به زمين سفت و سخت برسد بعداً محل چاه ها را با شفته آهكي پر كرده و پس از پر كردن چاه ها و خودگيري شفته ، پي ها را به طريقه معمول روي شفته چاه ها شفته ريزي ميكنند ، شفته ها به صورت كلافي مي باشند كه زير آنها را تعدادي از ستون هاي شفته اي نگهداري ميكند و از فرو ريختن آن جلوگيري مي نمايند البته بايد سعي كرد كه فاصله ستون هاي شفته اي نبايد بيش از سه متر طول باشد .

خاصيت چاه ها بدين طريق مي باشد كه شفته پس از خودگيري مانند ستونهايي است كه زير زمين بنا شده است و شفته روي آن مانند كلافي پايه را به يكديگر متصل مي كنند براي مقاومت بيشتر در ساختمان پس از اينكه آجر كاري پايه ها را شروع نموديم ما بين پايه ها را مطابق شكل با قوسهايي به يكديگر متصل ميكنند تا پايه ها عمل فشار به اطراف خود را خنثي نموده و فشار خود را در محل اصلي خود يعني در محلي كه شفته ريزي آن به زمين بِكر رسيده متصل ميكند .

گاهي اتفاق مي افتد كه در ساختمان در محل بناي يكي از پايه ها چاه هاي قديمي وجود دارد و بقيه زمين سخت بوده و مقاومت به حد كافي براي ساختن ساختمان روي آنرا دارد براي اينكه براحتي بتوان پايه را در محل خود ساخت و محل آن را تغيير نداد چاه را پس از لاي روبي (پاك كردن ) با شفته آهك پر مينماييم موقعيكه شفته خودگيري خود را انجام داد روي آنرا يك قوس آجري ساخته و در محل انتهاي كمان پايه را بنا ميكنيم كه فشار ديوار با اطراف چاه منتقل گردد .

در بعضي مواقع چاه كني در اين گونه زمين ها خطرناك مي باشد . زيرا زمين ريزش دارد و به كارگر صدمه وارد مياورد و در موقع كار ممكن است او را خفه كند براي جلوگيري از ريزش زمين بايد از پلاكهاي بتني يا سفالي كه در اصطلاح به آنها گَوَل (در شهرستانها گوم و غيره ) مينامند استفاده شود گَوَل هاي بتني يك تكه و دو تكه اي و گول هاي سفالي يك تكه ميباشد . گول هاي بتني را بوسيله قالب مي سازند و گول هاي سفالي بوسيله دست و گل رس ساخته شده و در كوره هاي آجري آن را مي پزند تا بشكل سفالي در آيد از اين گول ها در قنات ها نيز استفاده ميشود .

طريقه عمل :

مقداري از زمين كه بصورت چاه كنده شده گول را بشكل استوانه اي ساخته ميباشد داخل محل كنده شده نصب و عمل كندن را ادامه ميدهند در اين موقع دو حالت وجود دارد يا اينكه گول اولي كه زير آن در اثر كندن خالي شده براحتي پايين رفته گول دوم را نصب ميكنيم يا اينكه گول اول در محل خود با فشار خاك كه به اطراف آن آمده تنگ مي افتد و نمي تواند محل خود را تغيير و يا پايين تر برود در اين موقع از گول هاي دو تكه اي استفاده مينماييم نيمي را در محل خود نصب و جاي آنرا محكم نموده و نصفه دوم را پس از كندن محل آن نصب مي نماييم و عمل پي كني را بدين طريق ادامه ميدهيم .

پي كني در زمين هاي سست مانند خندق هائي كه خاك دستي در آنها ريخته شده است و مرور زمان هم اثري براي محكم شدن آن ندارد و يا زمين هاي باتلاقي و غيره ضروري مي باشد .

زمين هائي كه قسمت خاك ريزي شده در آنها به ارتفاع كم مي باشد و يا باتلاقي بودن آن به عمق زيادي نرسد ميتوان در اين قبيل زمين ها پي كني عمقي انجام داد و براي جلوگيري از ريزش خاك آنرا با تخته و چوب قالب بندي نموده تا به زمين سخت برسد .

البته قالب بندي در اينگونه زمين ها خالي از اشكال نمي باشد بايد با منتهاي دقت انجام گيرد پس از انجام كار قالب بندي شفته ريزي شروع ميشود و چون تخته هاي قالب در طول قرار دارد ميتوان پس از شفته ريزي تخته دوم را شروع كرد به همين منوال تمام پي ها را ميتوان شفته ريزي كرد بدون اينكه تكه اي و يا تخته اي از قالب زير شفته بماند .

تورم ماسه

وجود رطوبت در سنگدانه ها تصحیح نسبتهای واقعی مخلوط را ایجاب می نماید.باید از وزن آب مخلوط با اندازه وزن آب آزادی که همراه سنگدانه ها میباشد کاست و وزن سنگدانه ها را به مقدار مشابه ای افزایش داد. در مورد ماسه وجود رطوبت یک اثر ثانوی نیز به وجود میآورد و آن تورم ماسه است.

تورم عبارت است از :
افزایش در حجم معینی از ماسه در اثر قشر های نازکی از آب که ذرات را دور از یکدیگر نگه می دارد . هر چند تورم به خودی خو بر نسبت های وزنی مواد اثر نخواهد داشت ولی در حالت اندازه گیری مواد به روش حجمی تورم ماسه سبب می گردد وزن کمتری از ماسه حجم ثابت قوطی اندازه گیری را اشغال نماید.

بدین دلیل مخلوط دچار کمبود ماسه می شود و خشن ( شنی ) به نظر می رسد و بتن تمایل به جداشدگی و کرمو شدن خواهد داشت همچنین بازدهی بتن نیز کاهش می یابد البته علاج این مسئله در افزایش حجم ظاهری ماسه است تا مقدار تورم آن محسوب گردد .
مقدار تورم بستگی به درصد رطوبت موجود در ماسه و نرمی ذرات آن دارد .
افزایش حجم ، نسبت به حجمی که ماسه در حالت S.S.d اشغال میکند ، با افزایش مقدار رطوبت ماسه تا 5 الی 8 درصد ، که 20 تا 30 درصد تورم در ماسه ایجاد میکند ازدیاد می یابد . با افزایش بیشتر رطوبت قشر های نازک به یکدیگر می پیوندند و آب به طرف منافذ بین ذرات حرکت خواهد نمود و سبب می شود کل حجم ماسه کاهش یابد . این کاهش تا زمانی که ماسه کاملا اشباع ( غوطه ور) گردد ادامه می یابد و در این حالت حجم آن تقریبا برابر حجم ماسه خشک ، ( به روش یکسان در ظرف ریخته شده ) خواهد شد .
ماسه ریز دانه تر به میزان قابل ملاحظه ای بیشتر تورم حاصل میکند و در مقایسه با ماسه درشت دانه ،با مقدار آب بیشتری به حداکثر تورم خود میرسد.
مشاهده شده است که ماسه بسیار ریزدانه با رطوبت 10درصد تا حد 40 درصد تورم حاصل می نماید . اما به هر حال چنین ماسه ای برای تولید بتن با کیفیت خوب مناسب نیست.
سنگدانه های درشت افزایش حجم ناچیزی در اثر وجود آب آزاد از خود نشان می دهند ، زیرا ضخامت قشر رطوبت اطراف آنها در مقایسه با اندازه دانه ها بسیار کم است .

از آنجا که حجم ماسه اشباع ده برابر حجم ماسه خشک است ، لذا مناسب ترین روش تعیین میزان تورم از طريق اندازه گیری کاهش حجم معینی از ماسه ، وقتی که در آب غوطه ور می شود ، خواهد بود.
برای این منظور ظرفی را که حجم آن مهین است به طور غیر متراکم با ماسه مرطوب پر می کنند ، سپس این ماسه را به داخل یک سینی میریزند .

در مرحله بعد ظرف فوق الذکر را تا حدودی نصف با آب پر می کنند و می کوبند تا حباب های هوای داخل ان به خارج رانده شوند . سپس حجم ماسه در حالت اشباع شده (Vs) را اندازه میگیرند.

اگر Vm حجم اولیه ماسه ( حجم ظرف ) باشد ، در این صورت مقدار تورم برابر است با :


I=(Vm-Vs)/Vs

منبع civilz

خزیدن بتن

کلیدواژه : خزش,بتن,خزیدن,خزیدن بتن,تنش,کرنش,بار,بارگذاری,سیمان,آب,عمران,معماری,مقاله تکنولوژی بتن,بتن ریزی


اگر تنش وارد بر بتن کوچک باشند ، در شروع بارگذاري , کرنش هاي اوليه بتن تقريبا کشسان است . با اين وجود , حتي اگر بار ثابت باقي بماند ، کرنش ها به مرور زمان افزايش خواهند يافت . بنا به تعريف : تغيير شکل خميري بتن در اثر بار و يا تنش ثابت را _در طي يک دوره طولاني از بارگذاري_ خزيدن بتن مي گويند اين پديده مستقيما به تنش هاي وارده بستگي دارد , به نحوي که با هر افزايش در ميزان تنش , خزيدن نيز افزايش خواهد يافت .

تعريف فوق تلويحا نشان مي دهد که عامل اصلي خزيدن بتن , بارگذاري است . با اين حال عوامل جنبي ديگري مي توانند در افزايش خزش موثر واقع شوند . از جمله ي اين عوامل : بارگذاري در سنين کم , يعني در روزهاي اوليه بعد از بتن ريزي است. عوامل ديگر عبارتند از بالا بودن نسبت آب به سيمان و نيز رها کردن بتن تا مرحله خشک شدن . در اين مورد هر چه رطوبت محيط بيشتر باشد , خزش بتن کمتر خواهد بود . هم چنين خزيدن بتن در شرايطي که کاملا خشک يا کاملا مرطوب باشد , کم است .

در بتن ساده براي تنش هاي کم و حداکثر تا تنش بارهاي بهره برداري , خزيدن مستقيما متناسب با تنش خواهد بود . ضمن اينکه با گذشت زمان , سرعت آن سريعا کاهش مي يابد . براي بارهاي بيشتر از بهره برداري , اين تناسب ديگر وجود نخواهد داشت .

در بتن مسلح , وجود فولاد با ضريب کشساني ثابت , باعث مي شود تا آهنگ سريع خزش در روزهاي اوليه ي بارگذاري و نيز کند شدن سريع آن در روزهاي بعد , تعديل گردد.

خيز تيرهاي بتن مسلح به مرور زمان افزايش مي يابد و يکي از دلايل اصلي آن خزيدن بتن است . در اين اعضا , در بالاي تار خنثي , بتن ناحيه ي فشاري دستخوش خزش مي گردد که نتيجتا جمع شدگي تارهاي فوقاني و افزايش خيز را سبب مي شود . در تيري که فاقد فولاد در منطقه ي فشاري است , خيز نهايي مي تواند 2.5 تا 3 برابر خيز اوليه گردد.

خزش بتن در اعضاي فشاري و ستون هاي بتن مسلح , کاهش تدريجي طول عضو را به همراه دارد . اين کاهش با مقاومت ميلگردها روبرو مي شود و در نتيجه با گذشت زمان , تنش در بتن کاهش و در ميلگرد ها افزايش مي يابد .

دانه بندی مناسب سنگدانه ها برای بتن

برای تعیین دانه‌بندی مناسب در ابتدا لازم است تا موارد ذیل بخوبی شناخته شوند:

الف- سطح مخصوص دانه‌ها: آنچنانکه پیشتر نیز ذکر شد، هر چه مقدار سنگدانه بیشتر باشد (یا به عبارت دیگر مقدار سیمان مصرفی در بتن کمتر شود)، از نظر اقتصادی مقرون به صرفه‌تر است. اما از طرف دیگر در مخلوط بتن دوغاب سیمان باید به اندازه‌ای موجود باشد که بتواند سطح دانه‌ها را بپوشاند.

پس اگر سطح دانه‌ها کمتر شود، میزان سیمان مورد نیاز و آب مصرفی نیز کمتر خواهد بود. اما کم کردن سطح مخصوص (نسبت سطح یه حجم) به منظور کم کردن مصرف آب و سیمان، مستلزم تغییر شکل دانه‌ها و استفاده از ذرات درشت‌تر می‌باشد.


ب- حجم نسبی دانه‌ها: اگر چه افزایش حجم سنگدانه مصرفی در بتن مقرون به صرفه تر است، اما در صورت ایجاد بتنی با حداکثر حجم ذرات ممکن (و کمترین میزان سیمان لازم برای پر کردن بین ذرات) عملاً ترکیبی با کارآیی کم تولید شده است. بنابراین درصورتیکه سیمان بیش از حداقل مقدار لازم برای تر کردن دانه‌ها باشد، موجب افزایش کارایی بتن خواهد شد.


ج- تمایل به جدایی در دانه‌ها: اگر چه برای پر کردن فضای خالی بین ذرات درشت وجود ذرات ریزتر لازم است، اما نگهداری این ذرات در این فضاهای خالی کاری مشکل است که توسط سیمان ((ماده چسباننده) صورت می‌پذیرد.


د- میزان درصد ریزدانه‌ها: دیگر عامل مهم و اثرگذار بر عملکرد بتن وجود مصالح ریزتر از 300 میکرون است. این مصالح می‌توانند شامل سنگدانه‌ها، سیمان و دیگر پرکننده‌های مصرفی باشند.


يكي ديگر از عوامل مؤثر در دوام لوله‌هاي بتني خصوصيات سنگدانه‌ها است و بطور كلي استفاده از سنگدانه‌هاي با دوام و سالم كه بطور مناسبي انتخاب، آزمايش و كنترل كيفيت شده‌‌اند بايد بعنوان يك اصل مهم در دستور كار توليد بتن مورد مصرف در ساخت لوله قرار گيرد.
سختي مخصوص (Specific hardness) يا مقاومت سايشي دانه‌ها از موارد مورد توجه در مطالعات مربوط به دوام مي‌باشند و بطور كلي با استفاده از دانه‌هاي سخت‌تر مي توان بتني با مقاومت سايشي بيشتر و در نتيجه دوام بالاتر توليد كرد.


از نكات مهم ديگر براي استفاده از سنگدانه‌ها، مقاومت سنگدانه‌ها در برابر حملات اسيدي مي‌باشد. سنگدانه‌هاي سيليسي مانند گرانيت، كوارتزيت در برابر حمله اسيدها مقاوم هستند، اما سنگدانه‌هاي كربناتي مانند سنگ آهك و دولوميت در بسياري موارد با اسيدها واكنش نشان مي‌دهند.


نتايج حاصله از انجام بعضي تحقیقات كاربردي نشان داده شده است كه در شرايطي كه تهاجم ناشي از فاضلاب چندان شديد نباشد، حتي استفاده از سنگدانه‌هاي كربناتي ممكن است پايداري در برابر تهاجم را افزايش دهد. زيرا در اين شرايط اسيدهاي فاضلاب بطور يكنواخت به تمام سطح بتن حمله مي‌كنند و در اين صورت جداشدگي دانه‌ها به علت انحلال خمير سيمان اتفاق نمي‌افتد.


از سوي ديگر، تحقيقات نشان مي‌دهد كه هر چه نسبت سنگدانه به سيمان در بتن بيشتر باشد، مقاومت بتن در برابر اسيد افزايش مي‌يابد، چرا كه در حجم ثابتي از بتن با افزايش مقدار سنگدانه حجم كمتري براي خمير سيمان كه آسيب‌پذيرترين جزء بتن است، باقي مي‌ماند.

منبع

فولاد

بتن

Esu

Es,Mpa

Fy,Mpa

Ecu

Ec,Mpa

F’c,Mpa

0.05

210000

300

0.003

24000

21

نوع خاک

نام ایستگاه ثبت زلزله

بزرگی زلزله

زمان وقوع زلزله

تاریخ وقوع زلزله

نام شتابنگاشت

II

USGS 5051

MS=6.6

13:06

1987/11/24

SUPERSTITION HILLS

II

CDMG 57007

MS=7.1

00:05

1989/10/18

LOMA PRIETA

II

0 KJMA

MS=6.9

20:46

1995/01/16

KOBE

II

USGS 5070 NORTH PALM SPRINGS

MS=6

09:20

1986/07/08

PALM SPRINGS

II

CDMG 24278 CASTAIC-OLD RIDGE ROUTE

MS=6.7

12:31

1994/01/17

NORTHRIDGE

II

NAGHAN

MS=5.9

13:36

1977/04/06

NAGHAN

II

ABBAR

MS=7.7

21:00

1190/06/20

MANJIL

سقف کامپوزیت

سقف های کمپوزیت سقفهایی هستند که ترکیبی از فولاد و بتن برای اینکه یکپارچگی این سقف رعایت شوند شود از برشگیر (نبشی)استفاده می شود که این نبشی با بتن درگیری ایجاد کرده و یکپارچگی درست می کند و چون تیرهای فرعی کمپوزیت به علت گیردار بودن تیرهای اصلی و با توجه به لنگر پوش (لنگر زلزله) بتن روی تیرهای اصلی نمی تواند به مقاومتش کمک کند.
میلگردهایی که روی سقف کامپوزیت قرار دارند میلگردهایی حرارتی هستند که در جهت مخالف با تیرهایی فرعی باعث یکپارچه شدن بتن و درگیری با سقف کامپوزیت می شود وبا جوش دادن به تیرهای فرعی مانع ترک خوردن بتن می شود
قالب بندی این سقفها معمولا از تخته کوبی استفاده می شود و بعد از اتمام بتن ریزی نایلون باعث راحت جدا شدن تخته ها می شود و در برخی موارد از یونولیت استفاده می شود که به علت محکم نبودن باید شمع کوبی کنند و مشکلات اجرایی بیشتری دارد و دلیل دیگر اینکه یونولیت زیر سقف می ماند و ما نمی توانیم از فضای زیر سقف کامپوزیت که تیر های فرعی آنها معمولا زنبوری هستند برای عبور لوله تاسیساتی استفاده کنیم در ضمن عایق خوبی برای حرارت بالا نیست.
در قالب بندیتخته کوبی مهمترین مزیت آنها این است که در زیر سقف کامپوزیتخلائی وجود دارد و از این خلا برای لوله های تاسیساتی استفاده می شود.
یکی از مزیت های سقف کامپوزیت قدرتمندی آن نسبت به سقفهای تیرچه بلوک است چون یکی از راههای یکپارچه کردن رفتار ستون ها در هنگام زلزله از طریق سقف می باشد و سقف کامپوزیت به دلیل برش گیر هاینصب شده روی تیرهای فرعی یکپارچگی بین فولاد و بتن ایجاد شده و در اطراف ستونها هم همین طور در نتیجه ستون ها در هنگام زلزله رفتاریکپارچه دارند ولی در سقف تیرچه بلوک این گونه نیست.
کلا در باره سیستم های خمشی باید گفت در این سیستم تمام تیرهای اصلی گیردار عمل می کنند و معمولا از پروفیل های سالم استفاده می کنند (لانه زنبوری نباشد)چون اصلا دارای لنگر می باشند و در نتیجه باید آنجا ورق بزنیم و ثانیا لنگرماکزیمم برش در یک سوم تکیه گاهها وجود دارد. ما باید در صورت استفاده از زنبوری آنجا را پر کنیم و ما هم وسط را پر کرده و هم گوشه را پر می کنیم و این تنها وقتی است که ما پروفیل نداریم مگرنه بهتر است از پروفیل استفاده شود

سوپرپنل

درکشورهاي پيشرفته سال­هاست که مسائل مربوط به دوام مصالح، سرعت اجرا، کاهش پرت مصالح، جلوگيري از اتلاف انرژي و مقاوم بودن ساختمان­ها در برابر سوانح طبيعي مورد توجه و تحقيق دائم قرار گرفته که منجر به نوآوري­ها و تکنيک­هاي مدرن در زمينه صنعت ساختمان شده است.از جديدترين سيستم­هاي فوق الذکر، استفاده از ترکيب بتن آرمه به عنوان عضو باربر و پانل­هاي پلي استايرن (EPS) به عنوان قالب بتن و عايق حرارتي است که با نام سيستم­هاي بتني (ICF) Reinforced InsulatingConcrete Formwork معروف شده­اند.

سيستمSuper panel که توسط اين شرکت توليد و به بازار عرضه خواهد شد از جديدترين و کاملترين نوع سيستم­هاي فوق الذکر است که کمبودها و اشکالات روش­هاي قديمي­تر در آن برطرف شده است. اين سيستم توسط کمپاني PLASTEDIL سوئيس ابداع و توليد آن در ايران تحت ليسانس شرکت مذکور انجام خواهد شد.

از اين روش تا کنون در بسياري از کشورهاي دنيا از جمله آلمان، ايتاليا، ترکيه، کانادا، آمريکا، امارات متحده، بحرين ، عربستان سعودي، روسيه ، ايرلند استفاده شده است.

اساس اين سيستم همانطور که قبلاً اشاره شد استفاده از سازه بتن­آرمه باربر در سقف و ديوار ساختمان و پارتيشن­هاي پلي استايرن مسلح سبک، در تيغه­هاي غير باربر است. ديوارها در داخل قالبي از پانل­هاي مسلح پلي استايرن بتن­ريزي مي شوند و قالب سقف­ها نيز از پلي استايرن مسلح به صورت مجوف و شبيه به سقف­هاي اسپايرول بتني ساخته مي­شوند. به عبارت ديگر ساختمان در دو لايه از پلي استايرن پيچيده مي­شود که از لحاظ عايق بندي بيشترين بازدهي را دارد. کل قطعات ديواري و سقفي و پارتيشن پلي استايرن مسلح در کارخانه آماده و جهت نصب به محل اجرا حمل مي­شود.

عناصر سيستم شامل موارد زير است:

پانل سقفيُ دیوار باربرُ دیوارپارتیشن

مزاياي عمده سيستم سوپرپانل عبارتند از:

- سرعت نصب

- صرفه جويي در مصرف انرژي

- افزايش دوام و محافظت سازه ساختمان در برابر محيط

- استحکام و قدرت باربري

- قابليت عبور لوله هاي تاسيساتي

- کاهش مصرف مصالح نازک کاري

- قابليت نصب تخته گچي کناف

- کاهش وزن ساختمان

- کاهش پرت مصالح

- عدم محدوديت در طراحي معماري

- عايق صدا

- صرفه جويي در هزينه حمل

- برگشت سريعتر سرمايه ساخت

تحليل و بررسي اين سيستم­ها :

- عملکردهاي معماري

- پايداري سازه اي

- نحوه مواجهه موضوع با بحث اتلاف انرژي

- تأسيسات و اجزاي مکانيکي ساختمان

- پايدار بودن

- قابليت بازيافت

- مسائل اجرايي و اقتصادي طرح ها

پرسش­هاي مطرح شده

1- در اين سيستم مي توان طبقات مختلف و پلان هاي معماري متنوع داشت؟

" اين سيستم کارايي خيلي زيادي در پلان هاي مختلف دارد و مي­توان آن را به صورت تلفيقي با ساير سيستم­هاي سازه­اي استفاده کرد. بهترين طرح براي سيستم سوپر پانل، اين است که در طبقات تکرار طراحي داشته باشيم."

2- ضريب رفتار در اين سيستم به چه صورت است؟

" در مورد ضريب رفتار چيزي که در اين سيستم به آن رجوع مي کنيم آيين نامه 2800 ، بند اول، سيستم هاي ديوار بتن آرمه است. در استفاده از اين سيستم در سازه باربر به صورت ديوار برشي و المان باربر قائم طبق آيين نامه تا 50 متر و 15 طبقه محدود هستيم. در مورد سقف هم در رده بندي ديگري از اين آيين نامه مراجعه مي کنيم. در 15 طبقه سيستم شامل ضرايب سختي 6و7و8 مي شود."

3- آيا سيستم از نظر نظام مهندسي و شهرداري داراي مجوز است؟

" در حال حاضر اين سيستم براي صدور تأييديه توسط سازمان تحقيقات و مسکن در حال بررسي است. مجوزهاي کنوني مجوزهاي موردي است مثلاً مجوزي که قرار است سازمان ملي زمين و مسکن براي يک مجموعه بلوک از زمين هاي واگذاري طرح استيجاري دولت صادر کند. "

4- هزينه هر مترمربع ساخت چه مقدار است؟

" هزينه هر مترمربع بستگي به نحوه طراحي دارد. در صورتي که طراحي مطابق با فرم سازه­اي ساختمان باشد، هزينه سفت کاري در حد ساختمان هاي سنتي در مي آيد. در نازک کاري با توجه به ويژگي هاي خاص اين سيستم هزينه هاي عمومي کاهش مي يابد. (عدم وجود پرت مصالح ساختماني و عايق بودن از نظر حرارتي) هزينه کار تمام شده چيزي حدود 300 تا 350 هزار تومان در مترمربع است که

بستگي به طرح معماري دارد. "

5- اجرا را خود سوپر پانل انجام مي دهد يا خريدار؟

" هر قالب بندي با يک بار مشاهده سيستم مي تواند آن را اجرا کند يا آموزش دو سه ساعته ببيند و براي او گواهينامه صادر گردد. خود سوپر پانل هم با توجه به سابقه ساختمان سازي حاضر است يا به صورت نمونه و يا کل پروژه در صورت امکان اين کار را انجام دهد. "

6- نمونه اجرا شده در تهران وجود دارد يا خير؟

ساختمان هايي در قزوين و قشم و گنبد در حال اجرا است که با توجه به جديد بودن سيستم، بيشتر جنبه آزمايشي و نمايشي دارد.

7- حداکثر طول قطعات سقف بدون ستون در چه اندازه اي قابل اجرا است؟

طول قطعات سقف معادل طول قطعات بتني متعارف بتني است. با توجه به کم بودن بار ساختمان به خاطر پارتيشن ها و مصالح سبک و قابل تنظيم بودن ارتفاع تيرچه ها دهانه ها خيلي محدوديت ندارند و 7،8،9 متر قابل اجرا هستند.

8- حفظ ارزش هاي پايدار معماري يا به عبارتي توجيه معماري سيستم به چه صورت است؟

از نظر طراحي اين سيستم داراي هيچ محدوديتي نيست. در ضمن همه چيز قابل اتصال به اين سيستم از داخل يا خارج بنا هست. بهتر است دانشجويان و اساتيد محترم با اين سيستم آشنايي پيدا بکنند و رسانه­ها هم مي­توانند در جهت آشنايي بيشتر مردم با اين سيستم کمک کنند. اين سيتم هيچ محدوديتي به صورت سنتي يا صنعتي ندارد و اين بستگي به قدرت طراح دارد.

9- دماي بتن ريزي و تعداد طبقات در اين سيستم به چه صورت است؟

حداقل گرماي مخلوط بتن بالاي 4-5 درجه است. در صورتي که در دماي زير صفر بتن ريزي انجام شود، عمليات سخت شدن بتن با همان حرارت ناشي از گيرش اوليه ادامه مي يابد. در مورد بتن ريزي در هواي گرم، قالب پلي استايرن اجازه خروج آب بتن را به صورت تبخير از مخلوط بتن نمي دهد و اين رطوبت تا سخت شدن کامل بتن باقي مي ماند.

10- در مورد چرخه سبز و قابليت بازيافت سيستم به چه صورت عمل مي کند؟

سازه اصلي سيستم جداي از يک سيستم بتن آرمه نيست، تمام ملاحظاتي که بايد در سيستم بتن آرمه رعايت شود در اين جا نيز وجود دارد. مصالحي که به عنوان قالب استفاده مي شوند کاملاً قابليت بازيافت دارند. از جمله پلي استايرن و مصرف مجدد آن و ورق هاي گالوانيزه که به عنوان ضايعات آهن امکان استفاده مجدد دارد.

11- در مورد نصب وسايل خانه مانند تابلو چه کار بايد کرد؟

چيز هاي سبک مانند تابلو روي همان رويه 5/1 سانتيمتري ( گچ برگ يا ملات) نصب مي شوند و مشکلي ندارد. عناصر سنگين تر مانند کابينت آشپزخانه در سيستم پارتيشن چون در هر 30 سانتيمتر يک استاد داريم، مي توان محل پيچ کردن را روي استادها انجام داد.

12- ظرفيت توليد سيستم در طول يک سال چه مقدار است؟

کارخانه يک ميليون متر مربع سطح در سال توليد مي کند. و طبق الگوي مصرف حدود 4000 تا 4500 واحد مسکوني مي شود.

13-آيا فوم قالب گيري بعد از عمليات خواهد ماند؟

اين فوم ها بعد از بتن ريزي باقي مي مانند. فوم ها هنگام بتن ريزي کار قالب را انجام مي دهند و بعد از آن کار عايق را مي کنند.

14- عکس العمل سيستم در برابر آتش به چه صورت است؟

چيزي که در اين محصولات رعايت مي شود اين است که در اثر رسيدن شعله به هر نقطه از جسم عمل انتشار شعله از طريق سوختن خود جسم ادامه پيدا نمي کند. اگر ما شعله اي را به اين قطعات نزديک کنيم در همان نقطه مشتعل مي شود، ذوب مي شود و اگر شعله را عقب ببريم تمام مي شود و بقيه پلي استايرن دچار حريق نمي شود و شعله ادامه پيدا نمي کند. طبق آيين نامه بايد حداقل يک پوشش محافظ روي اينها باشد تا زماني که ساکنين در صورت خاموش نشدن آتش فرصت کافي براي تخليه ساختمان را داشته باشند. در استانداردهاي آتش نشاني اين ها به صورت يک عدد f و يک عددي که بعد از آن به صورت دقيقه بيانگر زمان آن است مطرح مي شوند. 60f، 90f، 120f که به تعداد طبقات ساختمان، اهميت بنا و زمان تخليه بر مي گردد. در اين سيستم ها حدود 5/1 سانتيمتر پوشش هاي معدني وجود دارد و براي آن مقاومت 120f را حاصل مي کند.

گازي که بر اثر سوختن متصاعد مي شود، گاز کشنده به مفهوم سيانور نيست. گاز2co و هايت گازco . ولي چون از نظر جرم، جرم يک متر مکعب قالب سازه 20-25 کيلو گرم است مقدار گاز هم آنچنان زياد نيست که فرد را در ساختمان محبوس کند و يا آن را وادار به فرار کند.

15- آيا اين سيستم قابليت استفاده در ساختمان هاي اسکلت فلزي را دارد؟

مي توان آن را به صورت ديوار برشي در بين ستون ها و يا المان هاي سقفي و براي پوشش کف ها استفاده کرد. پارتيشن ها را مي توان با تمهيداتي در روي نماي ساختمان ها استفاده کرد، که هم مسئله عايق صدا و هم عايق حرارت و اتصال به عناصر نما را جوابگو باشد.

16- قابليت هاي سيستم در سطوح منحني به چه صورت است؟

المان هاي ديوار باربر قابليت ايجاد در مدول هاي کمتر از 20/1 را دارد وسطوح منحني در حد قوس دور پله شدني است.

17- آيا شرايط بتن مورد استفاده ويژه است؟

با توجه به اين که پوشش دور آرماتور در حدود 5/2 سانتيمتر است توصيه مي شود اندازه دانه درشت زير 20 ميليمتر و حدود 16 در حد شن هاي نخودي باشد. در ضمن در بتن استفاده از روان کننده توصيه مي شود. با ايجاد اين تدابير از پر شدن قالب توسط بتن اطمينان حاصل مي کنيم.

18- ويبره کردن بتن در اين روش به چه صورت است؟

ويبرۀ بدنه شدني است. به شرطي که لوله اي دور قالب بگردانيم که با ايجاد ويبره حرکت به طول 4-5 متر منتقل شود. ويبره به صورت موضعي هم با توجه به اينکه فضايي حدود 15-16 سانتيمتر در وسط داريم، شدني است. البته استفاده از بتن روان و بتن خودتراز شونده که مقاومت هاي سازه اي هم مي دهد مناسب ترين راه ها است.

19- گردش ماشين در پارکينگ اجرا شده با اين سيستم به چه صورت است؟

با توجه به اين که در سقف قابليت اجراي تير موجود است، مي توان طراحي پلان را طوري انجام داد که حجره هاي پارکينگ در جهت طولي ديوار باشد و دهانه لازم را براي گردش ماشين فراهم کرد. در صورتي که اين راه ها جواب نداد مي توان در چند نقطه از ستون استفاده کرد.

20- وزن تمام شده ساختمان چه مقدار است؟

وزن بار مرده طبقات بين 450-475 کيلوگرم بر سانتيمترمربع است. با توجه به اين که سيستم قابليت عبور لوله ها را از داخل سقف دارد، احتياج به بردن لوله ها در کف و پوشاندن آن با پوکه نيست. عدد گفته شده بدون پوکه ريزي به علاوه وزن خود سازه و ديوارها، باري است که به فونداسيون وارد مي شود. ضخامت ديوار در ساختمان هاي 4-5 طبقه 15 يا بسته به طرح معماري 20 سانتيمتر است و در بقيه طبق آيين نامه ايران 15 سانتيمتر مي باشد و تعداد طبقات 4-5 طبقه مناسب ترين تعداد است.

21- پلي استايرن در حرارت بالا ذوب مي شود. اين براي ديوار مانعي ندارد چون شره نمي کند ولي براي سقف چون سقف در اثر حرارت ترک مي خورد اين مواد مذاب پايين ميريزند و خطرناک مي شود، در اين سيستم چه تدابيري انديشيده شده است؟

پلي استايرن در دماي 110 درجه ذوب مي شود. ريزش پلي استايرن ذوب شده وقتي اتفاق مي افتد که لايه معدني رويه آن از بين رفته باشد و تا آن زمان ساکنين ساختمان از آن جا خارج شده اند و حدود 100 دقيقه گچ از ريزش پلي استايرن جلوگيري مي کند.

منابع :

دومين نشست از سلسله سخنراني هاي فناوري هاي نوين ساختمان در تاريخ 1/11/1386

مهندس کرملو ؛ مهندس قرائتی

http://www.donya-e-eqtesad.com/

http://www.ettelaat.com/new/

قش افزودنیهای بتن درمقاوم سازی سازه ها

پروژه مقاوم سازي شامل دو مرحله مي باشد:
مقاوم ساختن
مقاوم سازي
مقاوم ساختن: به اين معني است که قبل ازساخت(مراحل مطالعه و طراحي)، در هنگام اجرا و همچنين پس از ساخت سازه (مراحل مراقبت و مونيتورينگ)، تمام دست اندر کاران پروژه طبق استانداردهاي موجود و معتبر عمل کنند. بعنوان مثال کيفيت مواد و مصالح بکار رفته در پروژه مورد نظر داراي کيفيت مطلوب و استاندارد باشند.

و اما مقاوم سازي کردن به اين معني است که: چنانچه پس از ساخت و در مرحله مونيتورينگ بخصوص در برابر حوادثي که بايد در هنگام طراحي و اجرا در نظر گرفته مي شد(مانند زلزله مورد انتظار در منطقه مورد نظر) سازه عملکرد مطلوبي از خود نشان نداده و از حداکثر تغيير شکل هاي مجاز در استاندارد تجاوز نمايد، آنگاه عمليات تقويت سازه ضروري خواهد بود.

در اينجا در مورد روش هاي و اينکه مقاوم ساختن بهتر است يا مقاوم سازي کردن!!! صحبتي نخواهيم کرد بلکه مي خواهيم به اين موضوع بپردازيم که در مقوله مذکور،بخصوص مورد دوم که تقريبا رايج ترين بحث صنعت ساختمان در کشور است، سهم مواد افزودني چقدراست؟ و اينکه اصولا آيا مواد افزودني هيچ نقشي در ساختمان مي توانند داشته باشند؟ و اگر دارند آيا مي توانند در مقابل اين سوال هميشگي پيمانکاران يعني صرفه اقتصادي توجيهي داشته باشد يا خير؟
براستي مهندسين فعال در پروژه هاي عمراني و همچنين مسئولين شرکتهاي ساخت بتن(بتن آماده) توجه دارند که در حال حاضر سازه ها بايد مقاوم سازي شوند نه عيار بالا سازي؟در واقع شايد بهتر باشد قانون براي مقاومت بالا،عيار سيمان بيشتر را به صورت براي مقاومت بالاتر، طرح اختلاط خوب تغيير داد.با توجه به اهميت بحث، ابتدا استفاده از مواد افزودني را در مقاوم سازي کردن بررسي کرده و سپس مختصري به نقش آنها در مقاوم ساختن سازه ها هم اشاره خواهيم کرد.

بطور عمده مقاوم سازي کردن يا به اختصار مقاوم سازي سازه ها به سه طريق صورت مي گيرد:
کاهش بارهاي وارده برسازه
وصله کردن يا به عبارتي تقويت اعضاي موجود
اضافه کردن يک تعداد اعضاي جديد.
در اينجا لازم است به اين نکته اشاره گردد که در بحث حاضر مواد افزودني روان کننده و فوق روان کننده مورد بررسي قرار خواهند گرفت.

منبع civilz.com
مواد افزودني روان کننده و فوق روان کننده در کاهش بارهاي وارده بر سازه بطور مستقيم نمي توانند نقشي داشته باشند اما بطور غير مستقيم مي توانند بدين شکل عمل کنند. چنانچه سازه با بتن بدون مواد افزودني (بتن ساده) ساخته شود، چون مقاومت آن از بتن با ماده افزودني (بتن مجهز)کمتر خواهد بود، لذا اندازه اعضاي سازه بيشتر و بار وارده بر سازه زيادتر خواهد بود. به عبارت ديگر ساختن بتن با مقاومت بالا در شرايط يکسان با مواد افزودني راحت تر است. کما اينکه در بسياري موارد بخصوص هنگاميکه درصد آب به سيمان از يک مقدار اجرايي کمتر مي شود، ساختن بتن اصولا غير ممکن است. در صورتيکه با استفاده از مواد افزودني اين امر امکان پذير مي باشد.

اما نقش مواد افزودني در روش هاي دوم و سوم مقاوم سازي سازه معقول تر و بطور مشهود تري قابل بررسي است. معمولا در هنگام مقاوم سازي به روش تقويت اعضاي موجود، مطلوب است که از مصالحي با کيفيت بالاتر و بهتر از مصالح بکار رفته در سازه استفاده مي شود که در مورد بتن، اغلب بتن با مقاومت بالا و يا بتن چگال تر مد نظر است. براي ساخت بتن با مقاومت بالا مهمترين کار، کاهش مقدار نسبت آب به سيمان تا حداقل مقدار ممکن است، اما اين کار مشکلات اجرايي را در بر خواهد داشت بطوريکه يک درصد مشخص آب به سيمان اجرايي تعريف مي شود(5/0 الي 55/0). مواد افزودني حتي در نسبت هاي آب به سيمان کمتر از عددي که اجرايي ناميده مي شود مي توانند به گونه اي بتن را مجهز کنند که مشکلات اجرايي را مرتفع نمايند.

در روش سوم مقاوم سازي همانند روش قبل معمولا مطلوب اين است که اعضاي اضافه شده بهتر از اعضاي موجود باشند لذا دوباره همانند آنچه در بالا توضيح داده شد مي توان يک سازه بتني با مقاومت بالا را اجرا کرد.
روش هاي مذکور به عبارتي روش هاي درمان سازه بيمار هستند اما همواره پيشگيري بر درمان مقدم است بعبارت ديگر بجاي مقاوم سازي بعد از ساخت که بخصوص در اکثر موارد روش هاي اجراي خاص را مي طلبد،بهتر است سازه در هنگام طراحي و ساخت، مقاوم و مجهز ساخته شود. در مورد يک سازه و يا عضو بتني مقاومت بتن مهمترين خصوصيت آن است که تقريبا اکثر خواص ديگر بتن را مي توان با آن سنجيد. بنابراين بطور کلي و در اکثر موارد و نه هميشه ساخت يک بتن خوب به معناي ساخت بتن با مقاومت فشاري مطلوب است.
و همانطور که اشاره شد چنانچه ماده افزودني در بتن استفاده گردد نگراني دست يافتن به مقاومت مورد نظر کمتر خواهد بود.
بد نيست پس از اينکه فوايد مواد افزودني روان کننده و فوق روان کننده و همچنين مزاياي استفاده از بتن مجهز بررسي شد، سوالاتي را هم که در ذهن اکثر مهندسان عمران همواره وجود دارد پاسخ داده شود. به عبارت بهتر ذهنيت موجود در صنعت ساختمان نسبت به مواد افزودني منفي بوده و يا حداقل مثبت نيست.
اولين سوال صرفه اقتصادي است.

با اين ذهنيت که اگر از مواد افزودني استفاده کنم هزينه هر متر مکعب بتن بالا خواهد رفت. اين قضيه در اکثر موارد درست نيست.بخصوص اگر در يک ساختمان بررسي شود، براي استفاده از بتن مجهز به دو صورت مي توان عمل کرد:
اول اينکه استفاده از مواد افزودني در اسلامپ ثابت باعث کاهش آب مي شود، از طرفي با توجه به اينکه مقاومت بتن به نسبت آب که به سيمان بستگي دارد لذا مي توان مقدار سيمان را به اندازه اي کم کرد که نسبت قبلي ثابت بماند و با استفاده از مواد افزودني يک بتن مهربانتر ساخت که با توجه به نوع بتن و کاهش سيمان مي تواند حتي باعث کاهش قيمت تمام شده بتن شود. البته با توجه به وضعيت فعلي بازار سيمان، کاهش مصرف سيمان هم مي تواند يک امتياز مثبت باشد.

دوم اينکه اکثرا در هنگام طراحي اعضاي بتني مقاومت آن به اندازه اي در نظر گرفته مي شود که به راحتي مي توان مقاومتي بالاتر از آنرا با ماده افزودني گرفت. در نگاه اول هزينه اجراي سازه به علت اضافه شدن ماده افزودني و تبديل بتن ساده به بتن مجهز، بيشتر شده و به صورت ظاهري نا مطلوب مي نمايد، در صورتي که کاهش هزينه کلي اجراي سازه به علت کاهش اندازه مقاطع اعضاي سازه و در نتيجه کاهش بار مرده ساختمان اصلا در نظر گرفته نمي شود.
علاوه بر دو مورد بالا شعار کاهش مصرف سيمان را نيز همگ شنيده اند!!!

پس از اينکه به اين نتيجه رسيديم که : شايد هم مواد افزودني بد نباشد، حتما بد نيست، شايد خوب باشد،حتما خوب است و يا حتما بايد استفاده شود،همانند هر کالاي ديگري استفاده از نوع مناسب ماده روان کننده يا فوق روان کننده در اينجا نيز مطرح خواهد بود.
اما چرا توليد نسل هاي پي در پي مواد فوق روان کننده احساس شد؟ در جواب سوال مي توان اين گونه بيان کرد، که بتن يک موجود زنده است. لذا اين موجود زنده در شرايط، مکان هاي مختلف و با مصالح مختلف رفتار متفاوتي از خود نشان مي دهد.

بنابراين نسل اول مواد افزودني در بسياري مورد نتوانست باعث افزايش اسلامپ بتن تا حد مطلوب شود، حتي وقتي که حداکثر مقدار دوزاج کمتر از نسل اول، بتن قوي مذکور را تکان دهد ولي نسل دوم هم در برخي موارد نتوانست مقدار آب بتن را تا جايي که مطلوب بود، کاهش دهد. لذا نسل سوم فوق روان کننده ها بر پايه پلي نفتالين به بازار آمد.
اين مواد با دوزاج تقريبي يک درصد وزن سيمان، بتني را که اسلامپ آن حدود صفر باشد به سانتي متر و با دوزاج 5/1 درصد به حدود اسلامپ بتن مي رساند. البته وقتي که مقصود، اسلامپ ثابت و کاهش آب بتن باشد، مقاومت را در بتن مذکور تا 110 کيلوگرم بر سانتي متر مربع نسبت بتن شاهد افزايش خواهد داد. نسل چهارم فوق روان کننده ها که بر پايه پلي کربوکسيلات است. بتن فوق را فقط با 5/0 درصد وزن سيمان از اسلامپ حدود صفر به بتن تبديل مي کند. در حال حاضر استفاده از فوق روان کننده هاي نسل اول و دوم تقريبا منسوخ شده و نسل سوم و حتي چهارم در پروژه ها استفاده مي شود.

توجه به اين نکته در استفاده از مواد فوق روان کننده ضروري است که:
تفاوت عملکرد فوق روان کننده ها، تفاوت قدرت آنها در کاهش آب و يا افزايش اسلامپ( و يا نگهداري اسلامپ) بتن مي باشد. يعني همانگونه که نمي توان براي طي يک مسير مشکل از تجهيزات ابتدايي و ضعيف استفاده کرد، نمي توانيد يک فوق روان ساز نسل اول، دوم و شايد سوم را براي توليد يک بتن قوي انتخاب کنيد. هر چند که ممکن است بتوانيد به ظاهر و در ابتداي امر با خريد محصول ارزانتر و صرفا اضافه کردن يک ماده، به عنوان فوق روان ساز در پروژه صرفه جويي کنيد.

بطور کلي چهار عامل انگيزشي و امتيازي، در مصرف مواد افزودني بتن(فوق روانسازها)، بشرح زير متصور مي باشد:
1. افزايش رواني بتن
2. افزايش مقاومت بتن
3. کاهش نفوذپذيري و افزايش دوام بتن
4. صرفه جويي در مصرف سيمان و نهايتا تقليل هزينه هاي متعلقه که هر کدام از موارد مذکور به جاي خود و در زمان مناسب قابل محاسبه و وصول خواهد بود.

بدنبال اظهار مزاياي مشروحه استفاده از مواد افزودني بتن فقط يک عامل مهم و باز دارنده مصرف مواد افزودني، بعنوان دغدغه مهم و پر اهميت مهندسين و مصرف کنندگان،که همان تضمين کيفيت مواد افزودني در بتن که در صد بسيار بسيار نازلي از قيمت کل سازه بتني را شامل مي شود مطرح مي باشد.
چگونه به اين کالا اعتماد کنيم؟ متولي تاييد صلاحيت توليد کنندگان و محصولات توليد شده کيست؟

خوشبختانه هم اکنون در کشورمان استاندارد مواد افزودني فوق روانساز موجود است و يا به عبارت بهتر همه شرکت هاي توليد کننده مواد افزودني موظف شده اند که محصولات خود را به تاييد اداره استاندارد برسانند و افزون بر اين امر از سوي موسسه استاندارد و تحقيقات صنعتي ايران نيز ورود، توليد و توزيع مواد افزودني بتن( شامل روان کننده ها، فوق روان کننده ها و کند گير کننده ها و مواد حباب ساز) بصورت غير استاندارد ممنوع و عاملين به ورود، توليد و يا توزيع مواد افزودني غير استاندارد تهديد به تعقيب قانوني شده اند و اين دغدغه استفاده از مواد غير استاندارد با اخذ مجوز کاربرد علامت استاندارد مرتفع گرديده است.

مدیریت حفاظت بتن

علیرغم اینکه مدت نسبتا؛ زیادی از پیرایش بتن نمی گذرد ( حدود 125 سال ) شناخت علل فساد در پروسه ی تحقیقات میدانی و جلوگیری از بروز آن ‏‏، مقاومت زیاد ، استحکام و شکل پذیری بتن استفاده از این ماتریال را با استقبال روز افزونی مواجه ساخته است .

با توجه به گستردگی استفاده از بتن نتایج بهره وری از آن همواره رضایت بخش نبوده و در پاره ای از موارد مسائل و مشکلاتی بوجود آورده است . در سازه های بتونی ا«ن پرسش مطرح است که آیا بتن با ترکیبات اولیه ی خویش به تنهایی توانسته است در شرایط زمانی و مکانی مختلف عملکرد بهینه ای داشته باشد ؟ متأسفانه بررسی ها و تحقیقات انجام شده در این زمینه ، پاسخ منفی را بدست می دهد .
مقاله ی حاضر بر اساس تحقیقات میدانی انجام شده در زمینه ی شناخت علل فساد بتن در استان هرمزگان تهیه گردیده است .

فساد پذیری سازه های بتونی که کاهش دوام سازه یی رع به همراه دارد ، اسباب نگرانی سازه های مهمی چون مجتمع بندری شهید رجائی ، سد میناب ، خط انتقال آب میناب – بندر عباس و دهها پروژه ی دیگر را فراهم ساخته است .

شناخت علل فساد بتن در پروسه ی تحقیقات میدانی و جلوگیری از بروز آن در قالب طرح مدیریت حفاظت بتن ، جمع بندی و ارائه گردیده است . لذا لازم است که قبل از ورود به بحث اصلی به تبیین اصطلاحات ویژه ای بپردازیم که کرارا؛ از آن استفاده خواهد شد .

امروزه با عاریه گرفتن اصطلاح خوردگی از بخش متالوژی عنوان ؛ خوردگی بتن ؛ ابداع شده است . در حالی که واژه خوردگی تعریف روشنی از چگونگی بروز فعل و انفعالاتی که تخریب زودرس بتن را بهمراه داردئ به دست نمی دهد .
ازدیاد حجم فولاد درون سازه بتونی بر اثر واکنش های شیمیایی / الکتروشیمیایی ، سبب افزایش فشار درون بتن گردیده که نهایتا“ فرایند تخریب بتن را بهمراه دارد . در این مقطع ترمیم بتن مطلقا“ امکان پذیر نبوده و یا انجحام آن با هزینه های گزافی همراه است .
شباهت این فرایند در بتن با بیماری مهلک سرطان عنوان سرطان بتن ( Concrete Cancer ) را مطرح نموده است . اما از ؟آنجا که فرایند تخریب بتونهای غیر مسلح به ژگونه دیگری است ، واژه فساد بتن را برای تبیین امری که تخریب بتونهای مسلح و غیر مسلح را بهمراه دارد مناسب تر یافته ایم .

1- مدیریت حفاظت بتن
مدیریت حفاظت بتن در بر گیرنده تمامی موارد فنی و اجرائی در حد جزئیات است که طرح ، اجرا و بهره برداری از سازه های بتنی را در بر می گیرد .
کشاورزان با استفاده از واژگان کاشت ، داشت و برداشت تعریف جامعی رال در امر کشاورزی ارائه نموده اند . چنانچه ما نیز چنین تعریفی را برای امور عمرانی کشور داشته باشیم از به هدر رفتن میلیاردها ریال سرمایه های ملای جلوگیری کرده ایم .

1-1- اجزای تشکیل دهنده مدیریت حفاظت بتن
می توان اجزای تشکیل دهنده مدیریت حفاظت بتن را به طریق زیر فهرست بندی کرد :

الف – تأمین سرمایه
ب- تأمنین دانش فنی و نیروی انسانی متخصص
پ- شناخت مصالح و مواد اولیه
ج- شناخت عوامل فساد بتن
چ – شناخت اقلیم و عوامل محیطی
ح- تهیه مصالح و مواد مناسب و نگهداری آنها در شرایط خوب و استاندارد
د- تحقیقات:
( تحقیقات خود شامل دو جزء است که بهینه سازی و جایگزینی مواد جدید مقاوم در برابر عوامل فساد بتن و پیدا کردن روشهای جدید مبارزه با فساد بتن را شامل می شود .
ر- طرح اختلاط بتن
ل- تولید، اجرا و عمل آوری
ن- نگهداری

مدیریت حفاظت بتن با هدف تقلیل ضایعات و جلوگیری از بروز واکنشهای منفی درون سازه های بتونی دستورالعمل هایی را در بر دارد که می توان نوعا“ آن را به سازه های دیگر اعم از فلزی ، خاکی و ........ تعمیم داد .

الف – تأمین سرمایه :
تأمین سرمایه کافی به منظور انجام دقیق امر طراحی و اجرا و بهره برداری از سازه در اولویت قرار دارد . عدم امکان تأمین بخشی از سرمایه یعنی عدمن تحقق بخشی از اهداف پروژه .

ب- تأمین دانش فنی و نیروی انسانی متخصص
تأمین دانش فنی و نیروی انسانی متخصص به عنوان دو بخشی که بطور متقابل یکدیگر را پوشش منی دهند مطرح است و عدم تأمین و یا حذف بخشی از آن سلامت سازه ای را زیر سؤال خواهد برد .

پ- شناخت مصالح و مواد اولیه
شناخت مصالح و مواد اولیه مصرفی در بتن تعاریف و استانداردهای خاص خود را دارند و با در نظر گرفتن این استانداردها بایستی نسبت به تهیه و بکارگیری آن در امر احداث سازه های بتونی اقدام نمود . نادیده گرفتن و قصور در اجرای استانداردها و دستورالعمل های فنی یعنی به خطر انداختن استحکام ، دوام و بقای سازه ای .

ج- شناخت عوامل فساد بتن
شناخت عوامل فساد بتن که تا کنون شناسائی و طبقه بندی گردیده اند عبارتند از :
1- نمکها ؛ 2- اسیدها ؛ 3- گازهایی نظیر گاز کربنیک ؛ 4- پوشش نا کافی بتن بر روی فولاد ؛ 5- کیفیت پایین عمل آوری بتن ؛ 6- بار اضافی ؛ 7- آب و رطوبت ؛ 8- فرآیند یخبندان ؛ 9- خوردگی میکروبی ( SRB ) ؛ 10- باکتری های اکسید کننده گوگرد .

چ – شناخت اقلیم و عوامل محیطی
بحث کلرورها و سولفاتها در سطح کشور همراه سایر عوامل فساد بتن را تحت الشعاع قرار داده و عوامل دیگری که به فساد منجر می شود مورد غفلت قرار گرفته است ( نمونه حاضر آن سازه های بتونی گوناگون در سطح تهران بزرگ ) و اگر به بند “ ج “ که گاز کربنیک را به عنوان یکی از عوامل فساد بتن مطرح ساخته است نظری بیندازیم دیگر هیچگاه سازه بتونی اکسپوز را در سطح شهری که مالامال از گازهای مونو و دی اکسید کربن است احداث نخواهیم کرد .
بررسی های علمی نشان می دهد که گاز کربنیک موجود در هوا سبب کربناتیزه شدن بتن و کاهش مقاومت آن می گردد . به طوری که یک عامل نفوذی بعمق20 میلی متر می تواند تا میزان 35 نیوتن بر میلی متر مربع مقاومت بتن را طی 30 سال کاهش دهد .
نمک آب دریاهای آزاد آب خلیج فارس
که البته میزان این املاح در نواحلی ساحلی به علت تبخیر بیشتر دو چندان می گردد و این ارقام بیانگر آن است که حاشیه خلیج فارس سازه بتونی ما به طور همزمان مورد هجوم دو عامل مخرب سولفات و کلر قرار می گیرد .

ح- تهیه مصالح و مواد مناسب و نگهداری آنها در شرایط خوب و استاندارد
آئین نامه های مجاز بتن در کشورهای مخحتلف و از جمله آئین نامه بتن ایران تهیه مصالح مرغوب و انبار نمودنآن در شرایط مطلوب را توصیه نموده است . تحقیق در امر فساد بتن در مجتمع بندری شهید رجایی بندر عباس نشان داد که هیچ یک از مصالح مصرفی در بتن برابر توصیه های آئین نامه ای تهیه و مصرف نگردیده است .

( تهیه و دپوی شن و ماسه در محیط باز و در مجاورت ماسه های روان آغشته به یون کلر و سولفات ، نشستن شبنم حاوی کلروسولفات و انبار نمودن پاکتهای سیمان تا 17 کیسه بر روی هم ، ( استاندارد 7 کیسه ) استفاده از آب حاصله از دستگاههای آب شیرین کن با خاصیت قلیلیی بسیار بالا ، استفاده از بتن خشک ، عدم اجرای بتن با چگالی مناسب از بارزترین علل فساد بتن در مچتمع بندری شهید رجائی بندر عباس بوده اند . تهیه مصالح مرغوب از مسافتهای دور را نباید به دلیل افزایش هزینه به تهیه مصالح نا مرغوب از مسافت نزدیک ترجیح داد .

د- تحقیقات :
چون عمدتا“ تحقیقات میدانی انجام شده در حاشیه خلیج فارس صورت گرفته است و مضافا“ این که این خلیج به علت عمق کم و گستردگی زیاد و عدم سیرکولاسیون کافی آب به علت عرض کم دهانه آن و همچنین تجربه زیاد ، بصورت اکوسیستم خاصی عمل می کند علاوه بر میزان بسیار زیاد املاح در میلی لیتر دمای 34-33 درجه شرایطی استثنایی را پدید آورده که طرح اختلاط بتن ویژه ای را طلب می نماید و تا کنون متأسفانه هیچ یک از آئین نامه های داخلی و خارجی بتن به آن نپرداخته اند . تحقیقات در شرایط آزمایشگاهی در بر گیرنده پاسخ های صحیح و دقیق نبوده است و ضرورت دارد کهخ این تحقیقات را به سمت و سوی تحقیقات محیطی بسط داد . بدیهی است که امر تحقیقات باید در دو زمینه بهسازی و جایگزینی مواد جدید و مقاوم در برابر عوامل فساد بتن و ت=از سویی پیدا کردن روشهای جدید مبارزه با فساد بتن از سوی دیگر انجام گیرد .
ر – طرح اختلاط بتن

طرح صحیح صورت مسأله بر اساس شناخت دقیق اقلیم ، مکان ، مکصالح و نوع سازه ، امکان تهیه طرح مطلوب بتن را بدست می دهد . طرح اختلاط بتن به مانند هر گونه طراحی دیگر بایستی به صورت موردی و منفرد انجام گیرد و از استفاده عمومی طرح اختلاط واحد بتن اکیدا“ اجتناب شود . اختلاط بتن بایستی با درصد و طیف مناسبی از عناصر ریزدانه و درشت دانه انجام گیرد و حذف بخشی از این موارد به مخاطره انداختن سازه بتونی ، محسوب می شود .
ل – تولید، اجرا و عمل آوری

اجرا و عمل آوری بتن از مهمترین مباحث مربوط به بتن می باشد که مکمل طرح اختلاط بتن بوده و اجرای صحیح و دقیق آن امکان اتصال بتن با چگالی زیاد را بدست می دهد که به علت فشردگی زیاد اجزای بتن راه نفوذ عوامل را به درون بتن سد نموده و استحکام و دوام سازه ای را تضمین می نماید .

ن- نگهداری
نگهداری سازه های بتونی از مهمترین بحثهای مدیریت حفاظت بتن می باشد که بکارگیری آن در تمامی دوران بهره برداری توصیه گشته و امروزه در تمامی کشورهای پیشرفته به طور جدی مورد توجه قرار گرفته است .


نتیجه گیری :
با توجه به پهناوری کشور و شرایط مختلف اقلیمی و محیطی ، تهیه و تنظیم آئین نامه های منطقه ای بتن و فولاد امری ضروری است و بهره برداری بی دردسر از سازه ها ایجاب می کند که به امر طراحی ، اجرا و بهره برداری سازه ای توجه ویژه ای مبذول شود ، از این رو در جهت تکمیل طرح مدیریت حفاظت بتن طرحی را تحت عنوان شناسنامه سازه ای تهیه و ارائه نموده ایم که امیدواریم پس از کسب نظر اساتید ، دانشمندان و صاحبنظران به عنوان امری واجب و ضروری در راه حفظ و نگهداری سرمایه های ملی و کلیه سازه ها ( اعم تاز بتونی ، خاکی ، فلزی و ... ) مورد استفاده قرار گیرد .

منبع civilz

معایب و محاصن اجرای تیرهای لانه زنبوری

معایب و محاسن تیرهای لانه زنبوری

کاش استفاده از تیرهای لانه زنبوری ممنوع می شد ...

معایب تیرهای لانه زنبوری :

اگر چه بحث های بسیاری پیرامون تیرهای لانه زنبوری ، اخیرا مطرح شده است و به عقیده گروهی از طراحان به علت مسائل اجرائی آن ، خصوصا جان تیر و اتصال آن توسط جوش(زیرا همانگونه که می دانیم، اتصالات نقش کلیدی و تعیین کننده ای را در انتقال بار از یک عضو به عضو یا اعضای دیگر دارند و در صورت اجرای نا مطلوب آن، به میزان زیادی از باربری یا مقاومت المان سازه ای کاسته خواهد شد در نتیجه مساله نظارت موثر بر اجرای عملیات جوشکاری ، اهمیت بسزائی در کیفیت کلی سازه خواهد داشت.) همچنین ضعفی که در ناحیه جان تیر در اثر کاهش مساحت آن وجود دارد از نقاط ضعف این تیرهاست.

مساله لهیدگی جان (web crippling) نیز در قسمت اتصال مقطع برش شده وجود دارد، که بسیار حائز اهمیت می باشد . در نواحی که خصوصا بار متمرکز وجود دارد و یا نزدیکی تکیه گاه ها که برش عامل موثری است ، کنترل لهیدگی جان نباید مورد توجه بیشتری قرار گیرد ، زیرا در این نواحی مقاطع حالت بحرانی تری نسبت به سایر قسمت ها دارند. البته قسمت اعظم این کاستی ها را می توان با استفاده صحیح و بهینه ورق های تقویتی برطرف نمود و بعضا در مواردی که باز هم علی رقم همه تدابیر اتخاذ شده، اساس مقطع لازم بدست نیامده باشد، از تیرهای لانه زنبوری دوبل می توان استفاده نمود . در نگاهی محتاطانه ، استفاده از تیر های لانه زنبوری از ضریب اطمینان یا ایمنی (safety factor) کمتری نسبت به سایر مقاطع برخورد دارند . اما استفاده گسترده از این نوع تیرها به سبب مزایائی که آنها را به اختصار بر شمردیم ، هنوز هم در مقیاس وسیعی از کارهای ساختمانی متداول است.

تیرهای لانه زنبوری و محاسن استفاده از آنها :

بیشترین مزیت تیرهای لانه زنبوری که در حقیقت مقطعی غیر فشرده است ، در مقایسه با سایر مقاطع استاندارد(فشرده) ایجاد ممان اینرسی نسبتا خوب آن حول محور قوی تیر(X) می باشد که به سبب ایجاد فاصله بالها از محور خنثی و افزایش ارتفاع تیر می باشد، بنابر این مقاومت خمشی تیر که مهمترین نقش آن نیز می باشد افزایش یافته ،همچنین سختی آن نیز بیشتر می گردد. .از آنجائیکه جان اینگونه تیرها در قسمتها ئی توخالی است ، در نتیجه باعث خواهد شد که وزن سازه به میزان قابل توجهی کم گردد .در اثر کاهش وزن سازه ، مولفه های نیروی زلزله که ارتباط مستقیم با وزن سازه (weight) دارند نیز کم می گردند و در نتیجه ساختمان ایمن تر خواهد بود و عملکرد مناسبتری را توام با انعطاف پذیری بیشتر در بر خواهد داشت .

حتی این کاهش وزن در تیرها ، باعث کاهش وزن مرده ساختمان (dead load)خواهد گردید ، که در نتیجه آن بار کمتری به عناصر اصلی سازه، خصوصا ستون ها وارد خواهد گردید .

از سوی دیگر بهینه ترین وضعیت در طراحی سازه ها، اقتصادی بودن آن می باشد که در تیرهای لانه زنبوری به دلیل آنکه مقطع هر تیر به صورت زاویه دار ( زیگ زاگ ) توسط دستگاه برش بریده می شود ،و سپس با جابجايي دو قسمت آن نسبت به هم تیر به صورت لانه زنبوری در خواهدآمد، صرفه جوئی نسبی در مصرف فولاد صورت خواهد گرفت.

از لحاظ تاسیسات ساختمان نیز اینگونه تیرها مورد استقبال قرار می گیرند ، زیرا که می توان از فضاهای خالی در جان تیر برای عبور لوله های تاسیسات و یا کابل های برق استفاده نمود. و این موضوع شاید یکی از نقاط قوت منحصر به فرد اینگونه تیرهاست . ملاحظه می شود که تیرهای لانه زنبوری با توجه به مطالب ذکر شده به میزان چشمگیری از ارتفاع سقف می کاهند که خصوصا در مواقعی که طر ح های معماری محدودیت زیادی را در ساختمان به صورت اعم و در ناحیه سقف به صورت اخص به طراحان سازه تحمیل می کنند ، و به هیچ عنوان افزایش ضخامت سقف ممکن و میسر نباشد ، تیرهای لانه زنبوری بهتر از سایر مقاطع نورد شده نقش انتقال بار را به سایر عناصر بازی خواهند کرد . حتی در مواردی که تیر با ارتفاع متغییر مورد نیاز است ، مانند بعضی از سازه های صنعتی و یا تیرهای مورد استفاده در تیر ریزی بام ، با تغییر برش تیر ،تیر مورد نظر را بسیار ساده و ارزان می توان آماده نمود، که این کار تنها با برش مورب زیگ زاگها در جان تیر ممکن خواهدشد . مزایای فوق الذکر باعث ترغیب طراحان در استفاده از تیرهای لانه زنبوری میشود و به عنوان گزینه مطلوبی مورد استفاده همه جانبه قرار می گیرد .

با وجود داشتن محاسن ، مهندسان با تجربه و پیمانکاران آینده نگر سعی می کند که هیچگاه از تیرهای لانه زنبوری استفاده نکنند .

معرفی نقشه برداری وشاخه های آن

نقشه برداری:

تعیین موقعیت نسبی نقاط واقع در سطح زمین و یا نزدیک به آن هدف اصلی نقشه‌برداری است. از این تعریف ساده چنین استنتاج می‌شود که هدف، تعیین مختصات نقاط در سه بعد است. در بعضی موارد، برای تعیین موقعیت، بعد زمان نیز مورد توجه قرار می گیرد (سنجش های نجومی و نقشه برداری ماهواره ای).

مختصات مطلوب می تواند مختصات دکارتی Z,Y,X و یا مختصات عرض و طول جغرافیایی باشد.

معمولاً عملیات نقشه برداری شامل دو مرحله برداشت (یا اندازه‌گیری) و محاسبه و ارائه نتایج کار است. در مرحله اندازه گیری، از وسایل و دستگاه‌ها و نیز روش های مختلفی استفاده می‌شود تا داده های لازم برای مرحله دوم بدست آید. نتایج کار به صورتهای آنالوگ (نقشه، مقاطع طولی و عرضی و ...) و یا رقمی ( مانند جدول‌ها، مدل‌های رقمی زمین) ارائه می‌گردد.

در نقشه برداری از مناطق کوچک اثر کرویت زمین تقریباً ناچیز است و می توان زمین را در منطقه کوچکی مسطح در نظر گرفت. در مواقعی که زمین را مسطح فرض کنیم روش نقشه‌برداری مسطحه نامیده می‌شود این فرضیه مادامیکه سطح منطقه مورد نظر از چند صد کیلومتر مربع تجاوز نکند قابل قبول است. نقشه‌برداری مسطح برای کارهای مهندسی، معماری، شهرسازی، باستانشناسی، کارهای ثبت و املاکی، تجاری، اکتشافی بکار می‌رود.

آموزش نقشه برداری

نقشه‌برداری در سطوح مختلف آموزش داده می‌شود. داوطلبان ورود به این رشته باید در ریاضیات (هندسه، مثلثات) و فیزیک دوره دبیرستان قوی باشند و نیز علاقه‌مندی و آمادگی جسمی لازم برای کارهای صحرایی را دارا باشند.

بعضی دروس تخصصی این رشته عبارت‌اند از: راه سازی، تئوری خطاها، نقشه‌برداری، ژئودزی (جهت تعیین شکل زمین)، فتوگرامتری، کارتوگرافی، هیدروگرافی (نقشه‌برداری از بستر دریا)، پروژه و کارآموزی میباشند.

امکان ادامه تحصیل در این رشته تا حد دکتری در ایران موجود است. سازمان نقشه‌برداریسازمان برنامه و بودجه، وزارت راه و ترابری،‌ وزارت نفت، سازمان آب، سازمان بنادر و کشتیرانی،‌ اداره جغرافیایی ارتش و سپاه و بخش خصوصی از جمله محلهای جذب فارغ‌التحصیلان این رشته است.

[ویرایش]شاخه‌ها

به علت وسعت زیاد ونقشه برداری تقسیمات مختلفی برای آن در نظر گرفته اند:

1-زئودزی: برای تعیین و بررسی شکل و ابعاد زمین

2-توپوگرافی: برداشت و نمایش شکل زمین و محاسبه مساحت

3-فتو گرامتری:تهیه ی نقشه با عکس برداری هوائی یا زمینی

4-کارتوگرافی: پس از عملیات نقشه برداری و انجام محاسبات مورد نیاز و ترسیم نقشه باید آن را تهیه نمود و به هم متصل کرد.

رشته های مختلف نقشه برداری:

1-نقشه برداری مسیر: برای طرح و پیاده کردن مسیرها از قبیل راه و راه آهن و کانال کشی و غیره استفاده می گردد.

2-نقشه برداری زیرزمینی: موضوع آن برداشت یا پیاده کردن نقشه های تونل و معادن و غیره است.

3-نقشه برداری هیدروگرافی: به منظور داشتن موقعیت عمق دریاها و رودخانه ها جهت عبور و مرور کشتی ها استفاده می شود.

4-نقشه برداری نظامی: برای تهیه نقشه های نظامی و تعیین نقاط استراتژیکی و دفاعی مورد استفاده قرار می گیرد.

5-نقشه برداری ثبتی: که هدف آن تعیین حدود اراضی و مساحت قطعات ملکی است.

6-نقشه برداری شهری:برای تهیه و اجرای طرحهای جامع و تفصیلی و هادی شهرها به کار می رود.