صنعت جوشکاری ساختمان در ايران

با گذشت 50 سال از استفاده از جوش در ساختمان دهه اخير (80-1370 ) از نظر تعداد ساختمانهايي که با سازه های فولادی طراحی و اجرا شده اند کاملا استثنايي به شمار می آيد. در نيمه دوم اين دهه دهها هزار سازه فولادی در تهران و شهرهای بزرگ ايران به ناگهان سر از زمين برآورد . گسيل سرمايه ها به سوی ساخت و ساز شهری و تبديل ساخت سرپناه به ماشين سرمايه گذاری جهت سودهای کلان باعث گرديد تا رعايت اصول فنی و ايمن سازی ساختمانها در برابر زلزله در برابر منفعت طلبی صاحبکاران عملا مورد توجه قرار نگيرد.از طرف حجم عظيم ساخت و ساز نيروي انسانی زيادی اعم از مهندس و تکنسين و جوشکار احتياج داشت که باعث ورود افراد غيرمتخصص به اين جرگه گرديد.تمامی اين مسايل دست به دست هم داد تا طرح و اجرای ساختمانهای فولادی آنچنان که بايد از کيفيت مطلوبی برخوردار نباشد.تخريب کلی ساختمانهای فولادی در زلزله منجيل مويد پايين بودن کيفيت ساختمانهای فولادی کشور می باشد. از ميان تمامی عوامل دخيل در طرح و ساخت سازه های فولادی اتصالهای جوشی از نارساييهای بيشتری برخوردارند. علل اصلی پايين بودن کيفيت جوش درساخت و سازهای شهری را می توان به صورت زير بيان نمود :

1- عدم انطباق اجرای معمول سازه های فولادی با آيين نامه ها و دستورالعملها

2- کيفيت پايين جوش به علت عدم آموزش کلاسيک کافی در اين زمينه برای جوشکاران و مهندسان

3- نبود نظارت اصولی و دقيق بر اجرای جوشکاری در ساختمانهای شهری در کشور

4- عدم طرح دقيق اتصال جوشی با توجه به عملکرد مورد نظرآنها

 blogfa.com