جابجایی سازه

را مي توان در دو قسمت دسته بندي نمود :
1- جابجايي افقي ، 2- جابجايي عمودي

در مورد جابجايي عمودي ،چندين مورد استثنايي در دو دهه 1980-2000 انجام گرفته است که کل ساه در راستاي قائم به طرف بالا و پايين جابجا شده است و منظور از اين جابجايي افزون به سطح زيربناي سازه بوده است .ولي جابجايي عمودي در طي 30 سال اخير رونق فزاينده اي يافته است به طوري که در بيشتر کشورهاي صنعتي اروپايي امي عاي و بدون ريسک جلوه مي کند .
در اين روش ابجايي بدون اينکه در سازه تخريبي (در سازه و نا سازه) به وجود آيد ,عمليات جابجايي صورت مي گيرد. قبل از جابجايي ساختمان مي بايست کل وزن ساختمان را توسط سيستمي کنترل نمود که اين سيستم تشکيل يافته است از مجموعه اي از تيرها و قرارگيري تيرهاي به صورت طولي و عريضي و نيز غلتکها و جکهايي که زير شبکه تيرها قرار مي گيرند .البته قبل از ايجاد اين سيستم کل وزن ساختمان به يک سري جکهاي اصلي منتقل خواهد شد که در حقيقت نقش اصلي را در تحمل بارهاي ساختمان جکهاي هيدروليکي اصلي به عهده دارند . در اين جکها که هرکدام به تنهايي قادرند تا 500 تن را تحمل نمايند پيش بيني هايي در مورد حرکت جانبي و نيروي زلزله شده است تا در حين حرکت و جابجايي آسيبي به ساختمان وارد نگردد . به همين دليل جکها را همواره با قدرت بالا و بيش از تحمل بار در نظر مي گيرند تا از اطمينان کافي برخورداد شوند . معمولا اين نمونه کارهاي اجرايي را شرکتهاي با تخصص و با تجربه اي که نمونه هايي از اين قبيل را انجام داده باشند برعهده مي گيرند که هم فن آوري دقيق آن را دارند و هم مطالعات و بررسي هاي زيادي در مورد بارگذاري و جزييات خاک در محل اوليه و در محل ثانويه ساختمان انجام مي دهند.
محدوديت خاصي در اين روش وجود ندارد و فقط بايستي محل جابجايي و مسير جابجايي فراهم شود يا به عبارتي يازه مورن نظر بتواند در مسير پيش بيني شده حرکت کند.
سازه هاي فلزي و سازه هاي بتني و حتي سازه هاي قديمي بدون فونداسيون با چندين طبقه مي توانند با اين روش جابجا شوند . به طوريکه سازه مورد نظر با افراد ساکن در آن قادر است جابجا شود بدون اين که ارتعاش و لرزه اي به ياختمان وارد گردد . . معمولا کل زمان عمليت جابجايي حدود يک ماه مي باشد .خوشبختانه يک نمونه از اين جابجايي در ايران و در مشهد مقدس صورت گرفته است . منظور از اين جابجايي حفظ آثار باستاني در منطقه پنجراه مشهد که يک سردر قديمي به نام عباسقلي خان که دهانه اي که حدود 15 متر داشت ،و ايجاد يک راه جديد بود . بارارئه فيلمي در اين زمينه سعي خواهد شد تا لزوم توجه به چنين فن آوري در ايران بيش از پيش مورد توجه قرار گيرد چرا که يکي از راه هاي حفظ آثار باستاني در ايران است