صالح گلابی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران، سازه دانشگاه صنعتی سهند تبریز
بهزاد رافضی - استادیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی سهند تبریز

اتصالات گیردار سازه های فولادی در زلزله نرتریج 1994 و زلزله کوبه 1995 عملکرد ضعیفی از خود نشان داده و عموما دچار شکست ترد از ناحیه جوش بال تیر به ستون گردیدند در راستای چاره اندیشی برای اجتناب از موارد مشابه در زلزله های آتی، محققین اتصالات کاهش یافته در مقطع تیر به نام اتصالات RBS را معرفی نمودند که در آن با کاهش موضعی مقطع تیر در مجاورت ستون، می توان از تمرکز تنش در محل اتصال جلوگیری نمود و محل ایجاد مفصل پلاستیک را از اتصال به مقطعی از تیر در نزدیکی بر ستون منتقل نمود. در مطالعات قبلی عمدتا کاهش سختی موضعی در تیر با کاهش مقطع بال تیر به صورت قوسی از دایره برش یافته که به اتصال استخوانی (Dogbone) معروف می باشد، متمرکز گردیده است هدف مقاله حاضر مقایسه عملکرد لرزه ای تیر با اتصال استخوانی، با تیر کاهش یافته در ارتفاع جان تیر و تاثیر صلبیت چشمه اتصال در قابها مورد ارزیابی قرار گرفت.