نویسندگان مقاله بررسی مکانیزم انتقال نیرو از اتصال جوشی خمشی فولاد.

خلاصه مقاله:

زمین لرزه NORTHRIDGE  در 1994 و KOBE در 1995 باعث تخریب کسترده اتصالات قاب مقاوم خمشی شدند.این نوع سیستم قابی به عنوان یک سیستم مناسب و مقاوم لرزه ای در نظر گرفته میشد.در پاسخ به تخریب های غیر منتظره تحقیقات بسیاری به منظور دسترسی به راههای تعمیر قاب های خمشی آسیب دیده و مقاوم سازی آنها به خوبی یک سازه فولادی جدید صورت گرفت.ایده های متنوع و جدیدی در ایالات متحده پیشنهاد گردید .اتصالات خمشی فولادی یک طراحی معمولی به وسیلله استفاده از تئوری تیر کلاسیک داشته است که بر اساس فرضیه برنولی اویلر می باشد و یا فرض میکند که مقطع عرضی تیر در خمش صفحه ای باقی بماند. اما, بکار گیری تئوری تیر کلاسیک در طراحی اتصالات خمشی فولاد بعد از زمین لرزه NORTHRIDGE  سوالاتی بسیار بوجود آورد.برای مثال , از کارهای قبلی انجام شده توسط لی و یانگ ,  بر روی اتصال تقویتی مهیچه ای سه گوش زیر نیر , دریافت شد که این اتصال زیر تیر , محل تیر خنثی را تغییر نمیدهد. فرمول متداول و کاربردی برش در طراحی اتصالات , توسط پویف مورد پرسشهای بسیار قرار گرفت.اولین هدف از این بررسی و تحقیق ارزیابی مکانیزم انتقال نیرو از جوش اتصالات خمشی فولاد بر اساس روابط حاصل از کارهای تئوریک و آزمایشگاهی میباشد و همچنین نشان دادن این موضوع که راههای انتقال نیرو تقریبا در تمامی جوش اتصالات , تفاوت عمده بدلیل تاثیر شرایط مرزی با پیش بینی تئوری مرسوم تیر دارد.

بکارگیری تئوری تیر کلاسیک برای طراحی اتصال خمشی پس از زلزله Northridge درسال 1994 سوالات زیادی بوجود آورد دراین بررسی مکانیسم انتقال نیرو درجوش اتصالات مختلف خمشی بطور جامع مورد بررسی قرار می گیرد نتایج تحلیلی و آزمایشگاهی دردسترس نشان می دهد که تئوری تیر به علت وجود شرایط مرزی پیشگویی مناسب و صحیحی ازمسیرهای تنش دراکثر اتصالات جوشی ندارد . صفحات قائم نزدیک اتصال ازقبیل : جان تیر ، سخت کننده جان ، پشت بندها تا حد زیادی مانند تکیه گاه رفتار می کنند مکانیسم انتقال نیرو در اتصالات مقطع کاهش یافته تیر (RBS همانند اتصالات یاد شده دربالا حساس است . برخی مدلهای ساده شده تحلیل می توانند به عنوان پروسه طراحی مورد استفاده قرارگیرند و مفید باشند

کلیدواژه‌ها:

اتصالات - قاب خمشی فولادی - طراحی لرزه ای ،- مسیر های بار - عامل تکیه گاهی

نحوه استناد به مقاله:

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:

در داخل متن نیز هر جا که به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پارانتز، مشخصات زیر نوشته می شود.
برای بار اول: (قاسمیان بالف, محمد و سلمان قاسمیان بالف، ۱۳۸۷)
برای بار دوم به بعد: (قاسمیان بالف و قاسمیان بالف، ۱۳۸۷)