ضعف های اجرایی سازه های فولادی و بررسی آنها:

خلاصه مقاله:

علی رغم تلفات حوادث چند ساله اخیر مانند زلزله های منجیل و زلزله بم، احتمال وقوع زلزله های خیلی بزرگ در اکثر مناطق پرجمعیت کشور و همچنین نیاز جدیتر به لحاظ کردن کنترل ها و نظارت های کیفی بیشتر در طراحی و اجرا و نظارت ساختمان ها، هنوز هم توجه کافی و لازم به ساختمان سازی صحیح نیست. بخش اعظمی از ساخت و سازهای کشور مارا ساختمان های فولادی تشکیل میدهد.ما سعی داریم در مقاله پیش رو مرور مختصری بر وضعیت اجرای این ساختمان سازی در کشورمان ایران داشته باشیم و موارد و مشکلات اجرایی که معمولا به دلیل سهل انگاری یا نداشتن تسلط کافی مهندسین ناظر به اصول اجرایی ساختمان مقاوم در برابر زلزله رخ می دهد مورد توجه قرار دهیم و راهکار هایی مناسب را در راستای بهبود ساخت و ساز ارائه کنیم.

معایب و ضعف های سازه های فولادی کنونی ضعف های عمده ساختمان های فولادی با توجه به نحوه طراحی و اجرای آنها در پی ها، ستونها، تیرها، اتصالات تیرها به ستونها، اتصال تیر به تیر اصلی، سیستم باربر جانبی، اعضای مهار بندی، اتصالات باد بند ها، سیستم دیافراگم، کف دیوار ها و تیغه های داخلی و راه پله می باشد.

فنداسیون ها:
در ساختمازه های فولادی معمولا از پی های به شکل مستطیل منفرد و یا باسکولی و گاها پی های نواری استفاده میشود که با شناژ های حداقل به هم متصل می‌شوند . ابعاد چنین پی هایی گاهی برای بار های استاتیکی هم کفایت نمی کند و تنش های حداکثر واردشده به خاک بیش تر ازمقاومت مجاز خاک می باشد.در عمل نیز به جز در ساختمان های بزرگ هیچگونه ازمایشی برای مشخص شدن مقاومت خاک انجام نمیشود و اکثرا ابعاد پی ها بر اساس مقاومت فرضی 2kg/cm2 به دست می آید. این عدد معمولا به صورت محافظه کارانه انتخاب می شود. ولی برای ساختمان هایی که روی خاک های سست ساخته می شوند، دور از اطمینان خواهد بود و واقعا نیاز است تا با آزمایش مقاومت واقعی خاک معلوم شود.
ابعاد این پی ها در اثر وجود بار جانبی به ‌طور معمول افزایش می یابد که در اجرای خیلی از ساختمان ها اعمال نمی شود.از دیگر مشکلاتی که در اجرای پی و شناژ ساختمان ها زیاد پیش می آید شناژ هایی است که با مقطعی بزرگتر و آرماتورهای بیشتر مثل یک تیر عمیق برای پی های کناری ساختمان نقش پی باسکولی را ایفا می کنند. ستون های موجود بر این چنین پی هایی با توجه به مجاورت زمین همسایه لنگر خمشی زیادی به پی اعمال می کنند که به کمک پی نواری یا باسکولی حمل می گردد. برخی از محاسب ها در این زمینه از یک شناژ قوی استفاده می کنند که متاسفانه در عمل با همان شناژ حداقل اتصال بین پی ها (مقطع 40 در 40 و دارای 4 آرماتور نمره‌ی 14)اشتباه گرفته می شود. چنین مساله ای همچنین ممکن است برای تحمل وضعیت اجتناب ناپذیر نیروهای به طرف بالا (uplift) در پای یک ستون بدلیل نیرو های موجود در اعضای مهار بندی پیش آید.

اتصال ستون ها به پی ها:

مسائل مختلفی در اجرای اتصال ستون ها به پی بوجود می آید. اکثرا اندازه و ضخامت صفحات زیر سری کفایت لازم را ندارد و برخی اوقات تعداد پیچ های مهاری و قطر انها کمتر از حداقل لازم می باشد و به طورمعمول از یک پیچ با جوش در بالای آن استفاده میشود. گاهی اوقات بدلیل سهل انگاری در قرار دادن صفحه ستون ها یا جابجایی احتمالی صفحه ستون در هنگام بتن ریزی پی صفحه ستون در محل صحیح خود قرار نمی گیرد و یکی از مشکلات جدی ساختمان های فولادی را به وجود می آورد یعنی تفاوت بین محاسبات و اجرا.
برای ساختمان های بیش از 4 طبقه معمولا ضخامت صفحات از 2.5 سانتی متر باید بیشتر باشد و یا اینکه از سخت کننده ها روی صفحه ستون برای افزایش مقاومت خمشی ان استفاده نمود. در عمل این ورق های تقویتی بدرستی بکار برده نمیشوند و اکثرا گیرداری ناخواسته‌ای را به صفحه ستون ایجاد میکنند.
طریقه اتصال ستون به صفحه ستون هم باید مورد توجه بیشتری قرار گیرد. برای ساختمان های فولادی در امتداد بدون بادبند یک اتصال گیردار در این موقعیت انتظار میرود در حالتی که در اجرا ممکن است چنین اتصالی تامین نشود. عکس چنین وضعیتی برای امتداد باد بندی شده (اتصالات ساده تیر ها به ستون ها) مورد انتظار است.

برای داشتن متن کامل مقاله آنرا از قسمت خرید و دانلود تهیه فرمایید...

کلیدواژه‌ها:

ساختمان های فولادی - خطا های ساخت و ساز - کیفیت اجرا یی - آسیب پذیری لرزه ای

استناد به مقاله مذکور:

اگر می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید،می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:

در داخل متن نیز هر جا که به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پارانتز، مشخصات زیر نوشته می شود.
برای بار اول: (خیرالدین, علی؛ محمد بزاز و یحیی شربتی ناوان، ۱۳۸۷)
برای بار دوم به بعد: (خیرالدین؛ بزاز و شربتی ناوان، ۱۳۸۷)