مشخصات نویسندگان مقاله نگرشی فلسفی به طراحی سازه های فولادی به روش ضرایب بار و مقاومت(LRFD)و مقایسه آن با روش تنش مجاز(ASD)

اباذر اصغری - عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی ارومیه و عضو کمیته تخصصی مبحث دهم مقررات
شاهرخ شعیبی - کارشناس ارشد سازه،دانشکده فنی،دانشگاه تهران
علیرضا صادقی (شناسه پژوهشگر - Researcher ID: ۵۹۸۳)
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه صنعتی ارومیه

چکیده مقاله:

روش تنش مجاز ASD) سنتیترین روش طراحی سازههای فولادی بشمار میرود. در این روش طراحی، اثرات کاهش احتمالی مقاومت اعضا و نیز افزایش احتمالی بارها تنها بهکمک یک ضریب (بنام ضریب اطمینان) و فقط در یک مرحله منظورمیشود. روش دیگری که در دو دهه اخیر در اکثر کشورها رواج پیدا کرده است، روش ضرایب بار و مقاومتLRFD)است.در این روش طراحی، ایمنی در دو مرحله، افزایش بار بهکمک ضرایب بار و تقلیل مقاومت بهکمک ضرایب کاهش مقاومت در نظر گرفته میشود. از منظر ضوابط طراحی و نوع تحلیل سازه هر دو روش از سادگی یا پیچیدگی یکسانی برخوردار هستند. در این مقاله سعی شده است، ضمن پرداختن به فلسفه طراحی روشهای مذکور، نتایج طراحی بر اساس روشهای مذکور بهطور کمی مورد مقایسه قرار گیرد.در ساختمانهای متعارف، چنانچه ترکیبات بارگذاری ثقلی حاکم بر طراحی اعضا باشند، هم در آئیننامهAISCو هم درمبحث دهم مقررات ملی ساختمان برای آن اعضا روشLRFDحدوداً 10 تا 15 درصد سبکتر محاسبه می شود . ولی اگر ترکیبات بارگذاری زلزله حاکم بر طراحی اعضا باشند و سهم نیروی زلزله در آن ترکیبات بارگذاری بسیار چشمگیر باشد(مثلاً 10،(E/D >در آئیننامهAISCبرای آن اعضا روشLRFDحدوداً 20 درصد سنگینتر و در مبحث دهم مقررات ملیساختمان برای آن اعضا روشLRFD حدوداً 5 درصد سنگینتر محاسبه میشود

کلیدواژه‌ها:

روش تنش مجازASD) - روش ضرایب بار و مقاومتLRFD) - مبحث دهم مقررات ملی ساختمان -، آئیننامهAISC

نحوه استناد به مقاله:

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:

در داخل متن نیز هر جا که به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پارانتز، مشخصات زیر نوشته می شود.
برای بار اول: (اصغری, اباذر؛ شاهرخ شعیبی و علیرضا صادقی، ۱۳۹۱)
برای بار دوم به بعد: (اصغری؛ شعیبی و صادقی، ۱۳۹۱)