مشخصات نویسندگان مقاله کاربرد روش زمان دوام در طراحی بهینه ی میراگرهای ویسکوز بر پایه ی عملکرد لرزه ای قاب های فولادی

محمد چرختاب بسیم - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، دانشکده عمران، دانشگاه صنعتی شریف، تهرا
همایون استکانچی - دانشیار، دانشکده عمران، دانشگاه صنعتی شریف، تهران

چکیده مقاله:

طراحی بر اساس عملکرد در یافتن طرح بهینه برای سازه ها مستلزم آنالیزهای سنگین و مکرر دینامیکی میباشد. در این مقاله با استفاده از روش زمان دوام که به عنوان روشی نوین برای تعیین عملکرد سازه با حداقل تعداد آنالیز تاریخچه زمانی ارائه شده است، عملکرد سازه مورد ارزیابی قرارگرفته و از آن برای یافتن چینش بهینه ی میراگرهای ویسکوز در قاب فولادی ضعیف با هدف رسیدن به عملکرد مطلوب استفاده شده است. قابهای مورد بررسی به صورت غیرخطی مدل شده، بهینه سازی با استفاده از الگوریتم ژنتیک انجام یافته و آیین نامه ASCE41 معیار طراحی عملکرد ی بوده است.

کلیدواژه‌ها:

زمان دوام - میراگر ویسکوز - طراحی عملکردی - الگوریتم ژنتیک

نحوه استناد به مقاله:

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:

در داخل متن نیز هر جا که به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پارانتز، مشخصات زیر نوشته می شود.
برای بار اول: (چرختاب بسیم, محمد و همایون استکانچی، ۱۳۸۹)
برای بار دوم به بعد: (چرختاب بسیم و استکانچی، ۱۳۸۹)