مازیار بهرامی - دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی عمران - آب دانشگاه فردوسی مشهد، عضو ش
سیدمحمود حسینی - دانشیار گروه عمران دانشکده مهندسی دانشگاه فردوسی مشهد

مدلهای ریاضی تحلیل آزمایش های پمپاژ مبتنی بر یکسری فرضیات ساده کننده می باشند که عدم انطباق شرایط میدانی آزمایشهای پمپاژ با این فرضیات تئوری، منجر به بروز خطا در برآورد پارامترهای هیدرودینامیکی لایه های آبدار می گردد. دراین پژوهش تاثیر پذیری برخی مدلهای متداول تحلیل آزمایشهای پمپاژ ( مدل تحلیلی تایس و مدل تحلیلی نیومن) از برخی فرضیات اعمال در آنها مورد بررسی قرار گرفته است. به طور مشخص فرضیات مورد نظر در این تحقیق مربوط به شرایط میدانی طبیعی و موقعیت و عمق نواحی مشبک چاههای مشاهداتی می باشد. برای این منظور پارامترهای هیدرودینامیکی آکیفر از اطلاعات میدانی آزمایشهای پمپاژ واقعی و براساس مدلهای تحلیل آزمایشهای پمپاژ، استخراج شده و با تغییر در فضای واسنجی، افت در آکیفر پیش بینی شده است از مقایسه مقادیر افت مشاهداتی و مقادیر افت پیش بینی شده توسط مدلهای تحلیلی، ملاحظه می شود که انتخاب موقعیت مناسب تجهیز چاههای مشاهداتی، بسته به شرایط میدانی و وضعیت آزمایش پمپاژ می تواند خطای نتایج حاصل از استفاده از مدل های تحلیلی در براورد پارامترهای هیدرودینامیکی آکیفر را کاهش دهد.