سال انتشار: ۱۳۸۶

نوع ارائه: شفاهی

محل انتشار:اولین کارگاه تخصصی سد و محیط زیست

کد COI مقاله: WSRET01_006

زبان مقاله: فارسی

حجم فایل: ۱۷۲.۲۳ کلیوبایت (این مقاله دارای فول تکست است و می توانید فایل آن را دریافت نمایید)

مشخصات نویسندگان مقاله ارزیابی زیست محیطی راهبردی منابع آب

علیرضا طباطبائی نائینی - کارشناس ارشد عمران (آب)، شرکت مهندسین مشاور زایند آب
رضا مکنون (شناسه پژوهشگر - Researcher ID: ۲۵۵۸)
استادیار دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر (ت

چکیده مقاله:

در برنامه ریزی پروژه های توسعه منابع آب همواره بایستی جنبه های زیست محیطی و بهداشتی و لزوم پیشگیری از بروز حوادث تلخ و ناگوار را مد نظر قرار داد. بعبارت دیگر اعمال مدیریت و کنترل بر کیفیت آب، و موضوعات زیست محیطی ذیربط و همچنین جنبه های بهداشتی و تندرستی را بایستی جزئی لاینفک از برنامه ریزی های منابع آب به شمار آورد. در سالهای اخیر نیز حرکتی به سمت ایده ارزیابی زیست محیطی راهبردی پدید امده است که ممکن است بهترین نقطه شروع برای شامل کردن ارزیابی اثرات زیست محیطی در درون یک سیستم مدیریت زیست محیطی تکمیلی باشد. کاربرد ارزیابی زیست محیطی در سطح سیاستها، طرحها و برنامه ها، کار نگاه کردن به اثرات تجمعی، راه حل های جایگزین آن و اقدامات اصلاحی را آسانتر می کند. این مورد اجازه می دهد که نتایج ضمنی زیست محیطی پیش بینی شوند و توسعه ها در جهت صحیح از آغاز پروژه هدایت شوند، بجای آنکه بیشتر تحت تاثیر ماهیت واکنشی ارزیابی اثرات زیست محیطی قرار گیرند. در این مقاله، مدل پیشنهادی سلسله مراتبی در ارزیابی زیست محیطی راهبردی در فرآیند انتقال آب بین حوزه ای ارائه شده است که با توجه به آن فقدان استراتژی و سیاستهای بلند مدت و منسجم در خصوص مسائل کلان بخش آب مانند فرایندهای انتقال آب بین حوزه ای به چشم می خورد.

کلیدواژه‌ها:

ارزیابی زیست محیطی راهبردی - توسعه پایدار - منابع آب - انتقال آب بین حوزه ای

نحوه استناد به مقاله:

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:

در داخل متن نیز هر جا که به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پارانتز، مشخصات زیر نوشته می شود.
برای بار اول: (طباطبائی نائینی, علیرضا و رضا مکنون، ۱۳۸۶)
برای بار دوم به بعد: (طباطبائی نائینی و مکنون، ۱۳۸۶)