مشخصات نویسندگان مقاله استفاده از منطق فازی جهت برآورد انتشار طولی در آبراهه­های طبیعی

جواد ظهیری - دانشجوی دکتری سازه های آبی دانشگاه شهید چمران اهواز
سید محمود کاشفی پور - دانشیار دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز
ایمان برازنده - دانشجوی کارشناسی ارشد کامپیوتر علوم و تحقیقات اهواز
آرش جاعل - دانشجوی دکتری سازه های آبی دانشگاه شهید چمران اهواز

چکیده مقاله:

یکی از مهمترین پارامترهای موثر در مدلسای آلودگی ضریب انتشار طولی است که اندازه گیری آن بسیار دشوار و وقت گیر است. امروزه روابط تجربی متعددی جهت تخمین این ضریب پیشنهاد شده که استفاده از این روابط در برخی شرایط با نتایج خوبی همراه بوده ولی تعمیم آنها برای کلیه شرایط هندسی و هیدرولیکی دشوار می باشد. بر همین اساس در این تحقیق از سیستم منطق فازی (Fuzzy Interface System) و روش کلاس بندی c- میانگین جهت برآورد ضریب انتشار طولی در آبراهه های طبیعی استفاده گردیده است. منطق فازی علاوه بر ساده و قابل درک بودن از پشتوانه ریاضی محکمی نیز برخوردار می باشد. همین عامل سبب گردیده که در بسیاری از زیمنه های مهندسی به عنوان ابزاری قدرتمند مورد استفاده قرار گیرد. در این تحقیق از داده های اندازه گیری شده مربوط به ضریب انتشار طولی در نقاط مختلف دنیا جهت ساخت و صحت سنجی مدل فازی استفاده گردید. در نهایت نتایج حاصل از مدل با نتایج حاصل از بکار بردن روابط موجود مورد مقایسه قرار گرفت. از جمله روابط مورد استفاده در این تحقیق می توان به وابط الدر، تکستون، فیشر و همکاران، سئو و چانگ و کاشفی پور و فالکونر اشاره نمود. این مقایسه دقت بالای سیستم منطق فازی در برآورد ضریب انتشار طولی در آبراهه های طبیعی را نسبت به روابط تجربی موجود نشان داد.

کلیدواژه‌ها:

مدل­سازی آلودگی - ضریب انتشار طولی - منطق فازی - کلاس­بندی c-میانگین

نحوه استناد به مقاله:

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:

در داخل متن نیز هر جا که به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پارانتز، مشخصات زیر نوشته می شود.
برای بار اول: (ظهیری, جواد؛ سید محمود کاشفی پور؛ ایمان برازنده و آرش جاعل، ۱۳۸۸)
برای بار دوم به بعد: (ظهیری؛ کاشفی پور؛ برازنده و جاعل، ۱۳۸۸)